De Markus Breef, Numma 50

​Toom Läsen: Markus 10:13-16
“Dan brochten see kjliene Kjinja no am, daut hee dee de Henj opplajen sull. De Jinja oba schullen dee, waut de Kjinja brochten. Oba aus Jesus daut sach, wia hee sea ontofräd un säd to an: Lot de kjliene Kjinja no mie komen un hoolt dee nich trigj, wiels soone jrod jehieet daut Gottesrikj. Ekj saj junt de Woarheit: Wäa daut Gottesrikj nich soo oppnemt aus een kjlienet Kjint, woat doa niemols nenn komen.

Un hee neem de Kjinja opp en siene Oarms, läd an de Henj opp un säajend an.“


Vondoag komen wie wada no soone Schreftstäd waut mie staunen deit, wiels daut bewiest woo onbejrieplich Gott siene Weisheit es. Dit es eent von soone Dinja, wua wie ons ieejna Vestentnis motten tosied lajen, un bloos wundren äwa waut Gott haft vollbrocht, daut irjent een Mensch, aus daut een kjlienet Kjint es, ooda een utjewossena Maun, kaun no Jesus komen un en sien Rikj deel nämen.

Daut es eefoch jenuach, daut een kjlienet Kjint daut kaun vestonen, un oba soo komplizieet, daut wie kjenn ons läwen lank doa nenn kjikjen un äwa denkjen, un doch nich aules vestonen waut hee fa ons jedonen haft. Daut jeit nich met Menschliche Weisheit to vestonen, oba daut jeit met een Kjint sien Gloowen auntonämen. Woo wundavoll es dit nich! Dise Goode Norecht es werkjlich fa jieda Mensch, von de läachsta Kjnajcht bat de hechsta Kjennich; doa es kjeen unjascheet! Wie motten aula bat de selwje Städ komen, wua wie bejriepen, daut opp onse ieejne Krauft kjenn wie Gott siene Oaja nich tosied lajen, un wie kjenn uk nich Gott tofräd stalen met onse goode Woakjen. Wie motten Jesus en Gloowen aunnämen, aus Har un Kjennich un Rada, un bloos dan sent wie Jerajcht ver Gott.

Väle Juden to dee Tiet, un doabie uk de Jinja, hauden noch mol de Iedee, daut Kjinja wieren ommaklich un em Stich. Daut es noch soo bie väle Menschen oppe Welt, oba de Bibel sajcht daut Kjinja sent een Säajen von Gott. Psalm 127:3 sajcht, “Kjinja sent een Säajen vom Harn; Kjinja sent een Jeschenkj von am.“ Doa es uk väl waut wie von Kjinja lieren kjenn, un Jesus sajcht, daut wan wie nich aus een Kjint sennen, kjenn wie nich en daut Gottesrikj nenn komen.

Toom biespell, Kjinja haben daut leicht Fräd moaken eena met dän aundren. See kjennen sikj omseicht gaunz doll sennen, oba benna een Poa Minuten, haben see wada Fräd unjarenaunda, un dan spälen see wada toop soo aus wan nuscht jeworden wia. Ekj hab dit foaken jeseenen mank Kjinja, un ekj jleew gaunz daut wie elre Menschen sullen von an lieren en disen Wajch, un daut uk proowen ut to läwen. Wie sullen aula leicht reed sennen, Fräd to moaken met aundre Menschen.

Noch een Dinkj, un veleicht uk daut jratstet Dinkj, waut wie von Kjinja lieren kjennen, es woo toom een stoakja Gloowen haben. Kjliene Kjinja haben een sea stoakja vetruen opp äare Elren; soo sullen wie uk een vetruen haben aun Gott. Ekj denkj aun woo een Voda met sien kjlienet Kjint spält. Foaken schmitt de Voda daut Kjint huach enne Loft, un daut Kjint jeit daut bloos scheen, wiels daut Kjint weet, daut sien Voda woat am wada jriepen. Daut Kjint vetrut sien Voda gaunz, met kjeene Twiewlen doaräwa. Un wiels hee sien Voda gaunz vetrut, jeit am daut läwen sea scheen. Dit es een Bilt von daut Kjristen Läwen. Wan wie Gott gaunz vetruen en aules, dan weet wie, daut hee ons emma wada jriepen woat, wan wie uk faulen. Siene Oarms luaren unja ons toom ons schoonen von Schoden. Wie sent dan soo aus daut kjlienet Kjint. Wan wie Gloowen haben, dan jeit daut läwen goot, mol rajcht wan wie faulen. Oba wan wie twiewlen, dan hab wie nich een vetruen aun Gott daut hee ons wada jriepen woat, un dan jeit daut läwen schlajcht. Kjinja haben soon eefocha, leichta Gloowen, un wie sullen sträwen toom krakjt soo sennen.

Ekj hieed mau von eene Fru, dee ekj kjanen doo, wäa säd daut ar kunn daut noch kloa denkjen, aus see een Kjrist wort, oba see wia mau dree Joa oolt jewast. Ekj jleew de kjliene Kjinja waut Jesus hia sull säajnen vondoag wudden sea daut Ella sennen jewast; ooda winjs daut doa Kjinja von soonen Ella mank wieren. Oba see, aus een dree joaschet Kjint, kunn vestonen daut ar Jesus fäld. Daut es soo eefoch, un leicht to vestonen, daut een dree joaschet Kjint daut kaun vestonen! Un wiels see daut kunn vestonen, deed see uk Jesus en äa Hoat un Läwen nenn kroagen, un see wort een Kjrist. Ekj meen uk nich to sajen daut soon kjlienet Kjint kaun aules vestonen waut met daut Kjristen läwen to doonen haft; leewa, de Norecht daut ons een Rada fält es soo leicht to vestonen daut een dree joaschet Kjint daut kaun vestonen un uk aunnämen.

Wie motten uk bat doa komen wua wie de Bootschoft vestonen un uk aunnämen. Wie motten ons deemootjen, wiels wie sent nuscht aundasch aus een kjlienet Kjint en dän Faul. Ons fält uk een Rada; daut es gaunz kloa. Oba de Froag es: Woa wie ons läajch jenuach loten, daut wie daut aunnämen? Wiels dise Bootschoft soo eefoch es, es daut foaken schwoa auntonämen. Wie jleewen, doa es secha irjentwaut waut ekj doonen mott, toom Fräd moaken met Gott, oba de auntwuat enne Schreft es kloa. Wie motten soo aus een Kjint no Jesus komen, aundasch kjenn wie nich en daut Gottesrikj nenn komen. Soo eefoch es daut. Well wie daut dan uk doonen! Komt no Jesus! Hee luat daut jie am woaren aunbäden un aunnämen aus Rada un Har. Lot daut nich toch. De Eewichkjeit henjt aun june Entscheidunk; woa jie am nich wälen? Bitte doot daut, daut june Sinden woaren wajch jenomen woaren, un daut jie kjennen daut eewje Läwen haben.