De Markus Breef, Numma 2

Toom Läsen:  Markus 1:9-13
            "Un daut kjeem soo rom, daut Jesus en dee Tiet von Nazaret no Galiläa kjeem un sikj von Johanes em Jordan deepen leet.  Un sooboolt aus hee ut daut Wota stieech, sach hee, daut sikj de Himmel opmuak un daut de Jeist sikj soo aus eene Duw opp am sad.
            Un eene Stemm vom Himmel säd:  Du best mien leewa Sän, met die sie ekj sea tofräd.
            Un fuaz doaropp bedwunk de Jeist am rut en de Wiltnis to gonen; un hee wia 40 Doag en de Wiltnis mank de Tieren un wort vom Soton vesocht, un de Enjel bedeenden am."
 
            Väajemol kjikjt wie no daut Aunfank von daut Markus Breef, un wie lausen von Johanes de Deepa un siene Oppgow toom Menschen vetalen von eene dee wudd no am komen, daut wia Jesus Christus.  Johanes siene Oppgow wia toom Menschen Hoaten reed moaken toom Jesus aunnämen.  Hee muak daut bekaunt daut dit wia waut freschet un nieet, waut Menschen nich ea hauden jeseenen.  Vondoag kjikj wie no de Mensch von wäm Johanes räd.
            Doa passieren een poa Dinja un dise Varzh, un daut Ieeschte es dit.  Jesus kjemt bat de galiläischen Omjäajent un lat sikj deepen von Johanes em Jordan Riefa.  Soo aus hee vom Wota rut kjemt dakjt de Himmel op un de Heilje Jeist sat sikj aus ne Duw opp am.  Un waut daut näakjste passieet es waut sea besondret:  eene Stemm vom Himmel sajcht, "Du best mien leewa Sän, met die sie ekj sea tofräd," (Markus 1:11).  Dit es wua wie lieren wäa dis Jesus soorajcht es.  Hee es de Heilja Gott sien Sän!  Hee es dee von wäm Johanes räd, wäa doa stoakja wia aus hee selfst (Markus 1:7) un dee wäa doa wudd met däm Heiljen Jeist Menschen deepen (Markus 1:8).  Wuarom leet Jesus sikj dan deepen, wan hee Gott sien Sän es?  Johanes fruach dit uk, un wie finjen Jesus siene auntwuat en Matäus 3:13-15.  "Dan kjeem Jesus von Galiläa no Johanes, om sikj von am em Jordan deepen to loten.  Johanes oba proowd am doavon auftoräden un säd:  'Ekj sull mie von die deepen loten, un du kjemst no mie?'  Jesus oba auntwuat am:  'Doo daut mau, wiels doamet doo wie waut Gott siene Jerajchtichkjeit velangt.'  Dan leet hee daut too."
            Aules waut Jesus deed opp dise Ieed wia toom Gott sien Wellen erfellen, un dän Doop wia nuscht aundasch.  Ea Jesus aunfunk met Menschen heelen, ooda Menschen lieren, leet hee sikj ieescht deepen.  Ekj jleew daut deed twee Dinja.  Daut muak daut bekaunt too de gaunze Omjäajent daut Jesus wia besondasch jeroopt, un daut hee Gott sien Sän wia, un daut jeef een Väabilt too aul dee waut am wullen no foljen, daut dee sikj uk sullen deepen loten.  Wan du die deepen latst, dan moakst du daut bekaunt too aule Menschen daut du west Gott sien Wellen no foljen.  Dit es wuarom Jesus sikj leet deepen.  Wie sellen gaunz soo läwen toom Gott siene Jerajchtichkjeit ut läwen, krakjt soo aus Jesus deed.
            Fuaz no dit sajcht daut bedwunk de Jeist am enne Wiltnis to gonen, un hee wort doa vesocht vom Soton, un de Enjel bedeenden am.  Dit es uk een Väabilt fa ons, wiels wie kjennen nich jleewen daut wie reed sent toom aundre halpen wan wie nich ieescht weeten daut wie kjennen stonen bliewen em Vesieekjunk.  Jesus leet sikj jrod deepen, un dan fuaz schekjt de Jeist am wajch, un am wort vesocht.  Hebräa sajcht, "Wie haben nich eenen Huagenpriesta, dee nich met onse Schwakheiten metfeelen kaun, oba eenen, dee en aules krakjt soo vesocht worden es aus wie sent, oba onen to sindjen," (Hebräa 4:15).  Jesus es onsen Huagenpriesta, un dit woa wie seenen wiede delenjd wan wie derch Markus gonen.  Dee eensja wajch woo Jesus kunn met ons metfeelen es wan hee uk derch soone Vesieekjunk jinkj soo aus aule Menschen, oba hee es de Eensja waut sikj nich haft vesindicht doaderch.  Jesus sien Läwen es fa ons een Väabilt, daut wie kjennen von am lieren.  Daut wia oba uk needich, toom Gott sien Plon volbrinjen, toom Menschen raden, daut am wort vesocht.
            Wiels Jesus wort uk selfst vesocht, weet wie nu daut wie kjennen aul onse Sachen no am brinjen, wiels hee weet woo ons daut jeit.  Wan wie Trubbel haben, kjenn wie am aunroopen, un hee woat ons de Krauft jäwen toom daut droagen.  Wie kjennen am aul onse Lausten jäwen, un hee woat ons halpen derch aul onse Schwierichkjeiten.  Wie woaren näakstemol kjikjen no waut von Jesus siene Woakjen, aus hee siene Oabeit aunfunk.