De Markus Breef, Numma 55

Toom Läsen:  Markus 11:1-11
“Aus see nu noda no Jerusalem kjeemen, no Betfage un Betanien aum Oliewen Boajch, schekjt hee twee von siene Jinja un säd to an:  Got no daut Darp daut ver junt licht, un jrod wua jie doa nengonen, woa jie een Falm aunjebungen finjen, wua noch kjeena bowen jeräden haft; leest daut loos un brinjt daut häa!  Wan junt irjentwäa frajcht, wuarom jie daut doonen, sajcht am:  De Har well daut brucken un woat daut boolt wada trigj schekjen.
           
See jinjen un fungen een Falm, buten opp de Gaus aum Däarenpost aunjebungen, un leesden daut loos.  Von de Menschen, dee doa stunden, säden eenje:  Waut doo jie doa, daut jie daut Falm loosleesen?
           
See säden an, waut Jesus an befolen haud, un dee leeten an gonen.  Aus see daut no Jesus brochten, spreeden see äare Kjleeda äwa daut Falm, un Jesus sad sikj doa nopp.  Väl Menschen spreeden äare Kjleeda opp däm Wajch, aundre hakten blädaje Asta von de Beem, un spreeden dee uk opp däm Wajch.  Dee doa veropp jinjen uk dee doa hinjaraun kjeemen, schrieejen:
           
Hosiana!  Jesäajent es dee, dee em Harn sienen Nomen kjemt!  Lot onsen Voda David sien Rikj, daut em Harn sienen Nomen kjemt, jesäajent sennen!  Halp du Hechsta ons!
           
Jesus jinkj en Jerusalem nenn, un jinkj nom Tempel.  Hee kjikjt sikj aules aun, un wiels daut aul lot wia, jinkj hee met siene Twalw no Betanien.“
 
 
           
Vondoag läs wie von daut ieeschte Palm Sindach, wua Jesus opp een Falm enne Staut Jerusalem nenn kjemt, un aul de Menschen dee doa sennen, spreeden äare Kjleeda un Asta met Bläda ver am opp däm Wajch han.  Dit es daut Aunfank, von waut Jesus siene Jinja aul lang haft jesajcht wudd woaren.  Hee haft an aul ieremol jesajcht, daut see wudden no Jerusalem gonen, un doa wudd am verot woaren, un daut hee wudd stoawen un om dree Doag wada oppstonen.
           
See sent hia aul gaunz dicht bie de Staut Jerusalem, un doa sent väle Maussen Menschen romm am.  Hee sajcht to siene Jinja daut see sellen veropp no de Staut gonen, un doa woaren see een Falm seenen.  Dän sellen see nämen, un wan irjentwäa an frajcht, waut see doonen, sellen see an eene besondre Auntwuat jäwen.  De Jinja doonen daut, un daut kjemt krakjt soo ut aus Jesus säd daut et wudd, un derch dit bewiest Jesus noch eemol daut hee werkjlich een besondra Mensch es.  Oba vondoag, well wie kjikjen no woo de Menschen Jesus oppneemen.
           
Aules waut wie vondoag läsen es soont waut de Profeeten em Oolen Testament haben wäajen jeschräwen.  Gott haud derch an de Menschen jesajcht daut eena wudd komen, un hee wudd Menschen äare Sinden wajch nämen; Jesus es dee waut onse Sinden wajch nemt.  Hee es de Erfellunk, von de gaunze Oolen Testament, un wie seenen een Poat von de Erfellunk hia en dise Varzh.
           
Toom Biespell, Sacharja 9:9 schrift von krakjt daut waut wie vondoag läsen.  Hee rät to Israel, mea aus 400 Joa ea Jesus kjeem, un sajcht daut een Kjennich woat en Jerusalem nenn komen, un hee woat opp een Falm rieden.  Daut sajcht, “Freit junt jehierich, dee jie en Zion wonen; lot jun schrieen to hieren sennen, dee jie en Jerusalem sent.  Horcht emol, jun Kjennich kjemt no junt; hee es en aules jerajcht un moakt junt frie.  Hee es deemootich un ritt opp eenen Äsel, eefach opp eenen jungen Äsel.“
           
Well wie doaraun denkjen, daut de Juden wieren to de Tiet de Reema unjadon.  See hauden nich werkjlich de Frieheit toom soo läwen aus see wullen, wiels see musten emma Taks tolen to de Reema, un Reemasche Soldoten wieren aulawäajen mank an hanjestalt.  Dit muak de Juden sea ontofräd, un see wullen jieren haben daut äa Messias sull komen, om daut see de Reema kunnen ut Israel rut driewen, un daut see äa ieejna Kjennichrikj aul wada kunnen oppstalen.  Om dit luaden väle von de Juden, un wiels Jesus deed väle Wunda, wullen see am too äa Kjennich moaken.  Dit es wuarom see juchen un schrieen hia; see jleewen daut Jesus woat nu sien Rikj oppstalen, un de Reema rutdriewen.  See kunnen daut nich vestonen, daut Jesus kjeem toom waut doonen, waut noch väl wichtja es aus de Reema jewennen; hee kjeem toom Menschen frie moaken von Sind.  Jesus säd de Menschen soo kloa aus daut jinkj, daut hee must stoawen, oba kjeena vestunt am, nich mol siene Jinja.
           
​Weet je, de Juden aula hauden een sea wichtjet Dinkj orrajcht vestonen; Jesus ried en Jerusalem nenn opp een Äsel, un nich opp een Kjrichspieet.  Een Äsel bediet Fräd, un een Pieet bediet Militia Macht; dit es wuarom Jesus deed een Äsel rieden, un nich een Pieet.  De Menschen deeden daut rajchte Dinkj, un see erkjanden Jesus aus äa Kjennich; oba see hauden de orrajchte Jedanken äwa Jesus sien Rikj.  Wie haben aul ea jeläst, daut Jesus sien Rikj es nich een fiesischet Rikj, oba een jeistlicha Rikj, un dee beid sent gaunz veschieden.  Daut wia gaunz rajcht, daut de Menschen am soo lowden; oba see lowden am fa de orrajchte Uasoak.  Jesus kjeem hia nich aus een Kjennich; oba aus een Deena, un hee kjeem nich met Militia Macht, oba met Deemootichkjeit; hee kjeem nich toom sien Läwen raden, oba toom sien Läwen oppjäwen, daut aul dee waut aun am jleewen kjenn seelich woaren.  Well wie nich soo sennen aus dise Maussen Menschen vondoag, un am lowen fa de orrajchte Uasoaken.  Wie woaren boolt seenen, daut de Menschen dreiden jäajen am, aus see daut ieescht en worden, daut hee nich jäajen de Reema wull kjrieeen.  Well wie am leewa lowen fa siene Deemootichkjeit, un siene Leew fa ons aula, wiels hee wia wellens sien Läwen opp to jäwen, daut wie kjennen seelich woaren.  Well wie am doafäa preisen un lowen, un herzlich deenen.