De Markus Breef, Numma 18

Toom Läsen:  Markus 4:10-20
            "Aus Jesus auleen wia, kjeemen siene Twalw, un noch aundre un fruagen waut de Jlikjnisen bedieden sullen.  Hee säd to an:  Junt es daut jejäft worden daut Jeheemnis vom Gottesrikj to vestonen; oba to dee, dee noch buten sent, mott aules derch Jlikjnisen jerät woaren; soo daut see doano kjikjen un doch nich seenen, un doano horchen un doch nich vestonen, soo daut see sikj nich opplatst omdreien un an vejäft woat.
            Un hee säd to an:  Vesto jie dit Jlikjnis nich?  Woo woa jie aul dee aundre Jlikjnisen dan vestonen?  Dee wäa doa seit, seit daut Wuat.  Daut aum Wajch sent dee, wua daut Wuat jeseit woat, un soo schwind aus see daut hieren, kjemt Soton un nemt daut Wuat wajch, daut en an es jeseit wort.  Un soo es daut uk met daut, wua daut Sot opp däm steenajen jeseit wort.  Wan dee daut Wuat hieren, nämen see daut fuaz met Freid opp.  Oba wiels see nich deepe Wartlen en sikj haben, es daut nich opp lang.  Sooboolt aus see wäajen daut Wuat lieden motten un nojestonen woaren, faulen see auf.  Dan sent noch soone, daut mank de Distlen jeseit wort.  Dit sent dee, dee daut Wuat jehieet haben, oba dan komen de Sorjen om dit Läwen, daut aunschmäarende Rikjtum un daut velangen no välet aundret opp, un daut Wuat kaun nich Frucht brinjen.  Dan es doa noch daut, daut opp goode Ieed jeseit wort.  Dee hieeden daut Wuat un neemen daut opp un brochten Frucht un vemieeden sikj 30, 60, uk 100 mol."
 
 
          Wuarom lieed Jesus en Jlikjnisen?  Waut bedied daut, daut de Jinja daut jejäft wia toom vestonen, un oba de aundre Menschen nich?  Ekj hab uk mie jewundat äwa dit.  Waut meent Jesus wan hee sajcht, daut too dee, "dee noch buten sent, mott aules en Jlikjnisen jerät woaren"?  De Auntwuat es en daut waut hee säd jrod ver daut.  Hee sajcht, "Junt es daut jejäft worden daut Jeheemnis vom Gottesrikj to vestonen".  De Jinja waut met Jesus toop jinjen un von am lieeden wieren dee too wäm Jesus sikj selfst erkjläad.  Hee muak too an bekaunt wäa hee wia, un towaut hee wia jekomen.  Dit wia wiels daut Gottesrikj, es nich een Rikj soo aus Menschen jleewen.  Daut Gottesrikj es en Menschen äare Hoaten, en dee waut daut Evangelium aunnämen.  Daut es een Rikj vom Hoat, nich von fiesische Sachen.  Onen daut Jesus daut wudd erkjläaren wudden de Menschen daut niemols vestonen; de Jinja wort daut jejäft, wiels Jesus haud an jewält.  Jesus wia uk een Mensch; hee kunn nich aulawäajen sennen opp eemol, un aule Menschen daut kloa moaken.  Hee wäld sikj dise Jinja, waut daut Evangelium kunn wieda brinjen wan hee ieescht wajch wia.
            Wie motten doa aun denkjen, daut de Heilja Jeist wort hia noch nich jejäft.  Onen daut de Jeist de Schreft opdakjt kjennen wie daut nich vestonen.  Dit es wuarom Jesus wäld dise Jinja oppoat, soo daut hee an kunn lieren, un an de Uagen op moaken, soo daut wan de Heilja Jeist kjeem wudden see kjennen de Woarheit wieda brinjen.
            Eene aundre Uasoak mucht uk sennen daut wan de Menschen daut aule vestunden, dan wudden see am nich haben jekjriezicht, un dan wudd wie uk nich haben de Vejäwunk jekjräajen doaderch.  An wort de Uagen too jemoakt daut Gott sien Wellen kunn volbrocht woaren, un de Vejäwunk dee ons soo needich fäld kunn komen derch Jesus Christus, derch sien Doot aum Kjriez un sien Oppstonen vom Grauf.
            Oba waut bediet dit besondret Jlikjnis waut Jesus vetald?  Waut haft Sot streien to doonen met een goodet Läwen, ooda met Gott sien Rikj?  Jesus erkjläat dit fa ons hia.  En dit Jlikjnis bediet daut Sot, daut Wuat Gottes.  Wäa Gott sien Wuat bekaunt moakt, seit daut Sot.  Jesus seid Gott sien Wuat; soo doonen uk aul dee waut daut Evangelium vekjindjen.  De veschiedne Sorten Ieed bedieden veschiedne Wäaj woo Menschen daut Wuat oppnämen; jieda Sort Ieed es een aundra Sort Hoat.  Wesse sent soo hoat daut Soton nemt daut Wuat wajch ea see daut kjennen aunnämen; wesse nämen daut fuaz opp, oba soo schwind aus daut schwoa woat dan faulen see auf.  Wesse horchen, un jreblen doaräwa, oba de Sorjen von de Welt sent too wichtich un daut Wuat kaun nich waussen en an.  Dan sent noch soone, dee daut Wuat met Freiden aunnämen, un dan waust daut un brinjt väl Frucht.  Von aul de Menschen, es doa blooss eene Sort wua daut Wuat kaun rajcht waussen un Frucht brinjen:  dee waut bandich sennen em Hoat, un loten Gott en an schaufen.  Dit sent soone Menschen waut äare Hoaten nich too moaken no Gott sien Wellen, oba wellen soo läwen aus Gott velangt.  See nämen daut Wuat opp, un wiels see soone Freid haben, brinjen see daut Wuat uk wieda, un vetalen aundre doavon.
            Ekj hop daut onse Hoaten sent bandich.  Well wie ons brucken loten von Gott.  Wan wie daut Wuat haben, well wie dan nich de Sorjen om dit Läwen loten dee aufwarjen.  Well wie nich auf faulen wan daut met eemol schwoa es.  Well wie faust hoolen, un tru bliewen, un daut Wuat wieda spräakjen, daut wie kjennen de goode Ieed sennen, waut Frucht brinjt.