De Markus Breef, Numma 77

Toom Läsen:  Markus 14:66-72
           
“Aus Petrus unjen em Tempelhoff wia, kjeem eene von dän Huagenpriesta siene Deenstmejales.  Un aus see sach, daut Petrus doa em woamen stunt, kjikjt see am von dicht bie aun un säd:  Du wieescht uk met dän Jesus von Nazaret toop.
           
Hee oba veluach daut un säd:  Ekj kjan dän nich un weet uk nich, von waut du rätst.
           
Dan jinkj hee rut em Väahoff nenn, un doaropp kjreid de Hon.  Dan sach am de Deenstmejal noch eemol un funk aun, to dee to sajen, dee doa runtom stunden:  Dit es uk eena von dee.
           
Hee oba veluach daut wada.  Un een bät lota säden dee, dee doa romstunden, wada to Petrus:  Du best woarhauftich uk eena von dee, wiels du best een Galiläa un rätst krakjt soo aus dee.
           
Oba hee funk aun, eenen Fluch opp sikj to roopen un schwieed doaropp, daut hee dän Maun nich kjand, von dän see räden.  Un dan kjreid de Hon toom tweede mol.  Dan foll Petrus daut bie, daut Jesus jesajcht haud:  Ea de Hon tweemol woat jekjreit haben, woascht du daut dree mol veloagen haben, daut du mie kjanst.  Un hee funk aun to hielen.“
 
 
           
Vondoag läs wie daut latste Aufschnett von Kapitel 14, wua Petrus velicht daut hee Jesus kjant.  Een stootje trigj deeden wie läsen, woo aul de Jinja ut kleiwden aus Jesus wort faustjenomen; dit passieed en Markus 14:50.  Dit meent oba nich daut see aula soo wiet wajch randen aus see kunnen, oba bloos daut see wajch randen om daut see nich uk wudden faustjenomen woaren.  Petrus jeit Jesus hia hinjaraun, gaunz bat doa wua de Judischa Rot es, oba hee woacht sikj nich nenn to gonen wua Jesus es.
           
Hia see wie wada woo Jesus kunn em verut sajen, waut noch wudd passieren, wiels hee haud to Petrus aul ea jesajcht daut hee am wudd velieejen ea de Hon deed kjreijen.  Dit es wada een bewies daut Jesus es krakjt wäa hee säd daut hee wia; Gott sien Sän.  Wan Jesus waut säd, dan wia daut de Woarheit, wiels hee kaun nich lieejen.
           
Oba wuarom wia Petrus daut nich wellens too to stonen, daut hee met Jesus wia toop jewast?  Ekj jleew de Uasoak es ernoa eefoch:  Hee haud Angst.  Petrus haud Angst äwa waut de Menschen wudden to am doonen, wan see wisten daut hee eent von Jesus siene Jinja wia.  Hee haud uk Angst äwa waut to Jesus wudd passieren, un dit es ekj jleew wuarom hee Jesus hinjaraun jinkj bat dän Huagenpriesta sienen Hus, oba aus daut ieescht kolt wort, un hee sikj wull woamen biem Fia, veluach hee sikj, daut et wudd leichta sennen fa am.  Hee wia nich wellens sikj met Jesus to vebinjen, wiels hee wist nich waut et wudd jäwen wan hee deed.  Doawäajen deed hee lieejen.
           
Petrus es hia een gooda bewies von de Schwakheit waut wie aula haben.  Wan daut ieescht drupp aun kjemt, kjenn wie nuscht ut ons selfst doonen; wie jäwen opp.  Wan emma wie ieescht Trubbel haben, un wie nich weeten woo wie doa woaren rut komen, dan drei wie no waut emma daut leichste es fa ons, un välemols meent daut daut wie doonen lieejen.  Wie lieejen hauptsechtlich wiels wie jleewen, daut de Woarheit räden woat daut schwoa moaken fa ons.  Wie jleewen daut lieejen woat ons spoaren von derch mea Trubbel gonen, oba daut deit nich.  Daut moakt de Probleem bloos noch oaja aus daut aul wia.
           
Hia es een korta bewies:  Well wie sajen daut wie haben waut jestolen.  Kjeena weet daut wie daut haben jedonen, un wie jleewen wie sent doa met fuat jekomen.  Oba dan kjemt eena ons entjäajen, un denkjt daut veleicht hab wie doch daut jedonen, un dan frajcht hee ons, auf wie de stäla sent.  Mieeschte Menschen, krakjt soo aus Petrus, wudden daut velieejen un sajen daut see weeten nuscht om de Sach; soogoa wan daut gaunz kloa wia, daut wie daut hauden jedonen!  En onse Jedanken jleew wie daut lieejen woat ons halpen, oba daut deit nich.
           
Dree mol säden de Menschen rom am, daut hee wia eena von Jesus siene Jinja, un dree mol veluach hee daut; krakjt soo aus Jesus säd.  Oba nich bloos daut, tolatst deed hee noch een fluch opp sikj roopen, daut hee nich eena von de Jinja wia; oba aus de Hon ieescht kjreid toom tweedet mol, foll am daut bie waut Jesus haud jesajcht.  En Lukas 22:61 sajcht daut soogoa, daut aus Petrus ieescht jeloagen haud, un aus de Hon ieescht haud jekjreit, dreid Jesus sikj om un kjikjt Petrus aun.  Dit meent sooväl daut Petrus kunn doa nenn kjikjen wua Jesus wia, un daut Jesus uk kunn rut kjikjen no Petrus.  Dan, aus Petrus daut ieescht en wort, waut hee haud jedonen, jinkj hee rut un hield.  Am foll daut bie, waut Jesus to am jesajcht haud, un doamet kunn hee nich mea lieejen.
           
Soo es daut uk met ons.  Foaken wan wie aunfangen en Sind nenn to faulen, soo aus Petrus hia deed met lieejen, dan nemt daut waut grootet toom ons oppwakjen, daut wie dan enwoaren waut wie doonen.  Doamet daut de Hon kjreid, un daut Jesus no Petrus kjikjt, foll am daut bie, daut hee deed sindjen.  Wan wie Jesus haben aunjenomen, dan hab wie dän Heiljen Jeist, un wan wie en Sind nenn faulen es de Jeist doa toom ons denkjen halpen, daut daut nich rajcht es.  Hee rät to ons em Hoat, wan wie bloos woaren horchen.
           
​Dit es uk nich daut Enj fa Petrus, wiels lota deit Jesus, wan hee ieescht oppjestonen es, Petrus tosied nämen un wada ne Oppgow jäwen.  Wie woaren eene aundre Tiet no daut kjikjen, oba dit es uk waut de Heilja Jeist fa ons deit.  De Jeist sajcht ons, wan wie en Sind nenn faulen, un de Jeist sajcht ons uk, daut et noch nich daut Enj es met ons.  Wie kjennen emma wada busse doonen, un fa Vejäwunk froagen.  Soo lang aus wie läwen es Jesus emma reed toom ons wada oppnämen, wan wie uk jesindicht haben; wie motten bloos no am gonen em Jebäd.