|
Toom Läsen: Markus 12:13-17
“Nohäa schekjten see von de Farisäa un von Herodes siene Deena, am en siene Räden fausttokjrieen. Dee kjeemen no am un säden: Liera, wie weeten daut du opprechtich best. Du latst die von kjeenem han un häa schmieten. Du kjemmascht die nicht doarom waut aundre denkjen, oba lieescht Gott sienen Wajch, soo aus daut woarhauftich es. Es daut rajcht, aum Kjeisa Taks to tolen, ooda nich? Sell wie tolen ooda sell wie nich tolen? Oba hee kjand äa Jeheichel un säd to an: Wuarom proow jie mie fausttokjrieen? Brinjt mie een Selwastekj, daut ekj daut seenen kaun! See brochten am eent, un hee fruach an: Wäm sien Bilt un wäm siene Enschreft es dit? See säden to am: Dän Kjeisa siene. Dan säd Jesus to an: Dan jäft dän Kjeisa, waut am traft, un jäft Gott, waut sient es! Un doaropp wisten see nuscht to sajen.“ Väajetmol sagen wie woo de Schreftjelieede, de Huagaepriestasch, un de Eltestasch Jesus entjäajen kjeemen; vondoag läs wie woo de Farisäa am entjäajen komen, un näakjstet mol see wie woo de Saduzäa am entjäajen komen; dise 5 Gruppen sent aul de veschiedne sorten Leidasch waut de Juden en Jesus siene Tiet hauden, un dan doa biesied wia noch Kjennich Herodes. Daut es intressaunt woo jieda Grupp es jäajen Jesus, un woo jieda sort Leida kaun am nich lieden. En daut ieeschte Poat von Kapitel 12 haud Jesus de Eltestasch, Schreftjelieede, un de Huagepriestasch faust jerät en äare ieejne Wieed, un nu komen de Farisäa un proowen Jesus fausttokjrieen en siene Räd. Oba see komen krakjt soo bat aum Enj aus aul de aundre; Jesus wist sikj gaunz met dee. See komen no Jesus un fangen aun gaunz scheene Wieed to brucken. See schmäaren sikj äare Tungen gaunz glaut en, un see proowen am met seete Wieed fausttobinjen, oba Jesus weet krakjt waut see doonen. Dit es aul daut ieeschte Tieekjen daut waut see doonen es nich opprechtich, wiels see jleewen nich werkjlich waut see to Jesus sajen. Wan see daut opp iernst jleewden, dan wudden see uk aun daut jleewen waut hee säd, un see wudden dan nich proowen toom am en siene Räden fausttokjrieen. Wiels see daut nich werkjlich jleewen es daut een Jeheichel. Äare Froag fa Jesus es verhäa aul utjedocht, wiels see rutchen daut doa mank äare Wieed nenn aus wan jeeeft. Dit es nich bloos ne Froag aun Taks tolen; doa hinja es eene gaunze Enstalunk waut jäajen Jesus un jäajen de Reema es. Wan Jesus bloos eefoch sajcht, Jo, daut es rajcht taks to tolen, dan kjennen see sajen daut Jesus nich een woara Jud es, wiels hee es met de onjudische Reema toop, un jleicht toom an unjastetten. Oba wan Jesus bloos eefoch sajcht, Nä, daut es nich rajcht taks to tolen, dan kjennen see sajen, daut Jesus es een Wadastona ooda Kjrieja waut prooft Jäajenstaunt en to hitzen tweschen de Juden un de Reema; doabie denkjen dise Menschen, daut see haben Jesus nu enne Akj nenn jerät. See jleewen see woaren werkjlich am kjennen en siene Wieed faustkjrieen. Oba daut es ommäajlich, Gott enne Räd fausttokjrieen, un Jesus bewiest siene Weisheit hia noch eemol. Leewa aus bloos jlikj too eene Auntwuat jäwen, sajcht hee ieescht, daut see sellen am een Selwastekj brinjen. Dan frajcht hee ieescht emol, wäms Bilt un Enschreft doa bowen steit, un wan see ieescht äare Aunwuat haben jejäft, dan deit hee äare Froag auntwuaten. Äare Auntwuat es daut de Selwastekj haft dän Kjeisa sien Bilt un uk siene Enschreft doa bowen, un Jesus brukt aäre Wieed aus Poat von siene Auntwuat. Hee sajcht, dan jäft dän Kjeisa, waut am traft, un jäft Gott, waut sient es! Doabie kaun kjeena nu sajen daut Jesus met de Reema toop es, wiels see haben daut selfst toojestonen daut daut Jelt em Launt es däm Kjeisa sient! Un dan tolatst, dreit Jesus daut trigj no Gott, soo aus hee emma deit. Wan wie dän Kjeisa motten jäwen, waut am traft, woo väl dolla mott wie Gott nich daut jäwen waut sient es? Gott es noch wiet heicha un majchtja aus dän Kjeisa; am traft aules! Aule Iea, Macht, Harlichkjeit, un wautemma goodet jeit uttodenkjen, daut jehieet Gott. Doa sent weens twee praktische Dinja waut wie von dise Schreftstäd lieren kjennen. Daut ieeschte, es daut Taks tolen es Biblisch. Soogoa wan wie doa perseenlich nich metstemmen, waut onse Rejierunk deit, sell wie dan noch de Rejierunk daut jäwen, waut dee traft, krakjt soo aus Jesus to de Juden säd. Dit es noch emma de Woarheit, un wie sellen deemootich sennen un daut doonen waut Gott sajcht. Daut tweede Dinkj, es woo toom eene weise Auntwuat jäwen wan Menschen ons proowen fausttokjrieen met onse Räd. Jesus leet sikj nich oppräajen ooda oajren äwa dise Menschen. Wan Menschen ons entjäajen komen, sull wie ons bastet doonen, toom ons nich loten oppräajen ooda doll woaren. Jesus deed uk nich bloos jlikjtoo eene Auntwuat jäwen, oba hee neem een bät Tiet ea hee säd waut hee wull. Well wie uk doavon lieren. Well wie Tiet nämen, toom eene kloare, feine Auntwuat jäwen, waut Gott Iea brinjt, soo aus Jesus deed. Wie sennen nich Jesus, oba hee haft ons sienen Jeist jejäft, wan wie aun am jleewen, un de Schreft sajcht daut de Jeist woat ons jäwen waut wie sellen sajen, wan wie oppe Proow sent. En Lukas 12:11-12 sajcht Jesus, “Wan see junt en äare Judenschoolen ver äare Leidasch un aunjestalde brinjen, dan sorcht nich doaräwa woo jie junt veauntwuaten woaren, ooda waut jie sajen sellen, wiels de Heilja Jeist woat junt jrod dan jäwen waut jie sajen sellen.“ Jesus sorjd sikj niemols äwa waut hee sajen sull, oba hee veleet sikj gaunz opp dän Heiljen Jeist, un hee säd bloos daut waut Gott Iea brocht. Dit es een sea gooda Väabilt fa ons. Oba daut meent nich daut wie nu niemols bruken ons aunstrenjen toom eene goode Auntwuat jäwen. Wan de Jeist ons daut saul jäwen, waut wie sellen sajen, dan motten wie uk doano horchen. Wie motten dan Gott sien Wuat kjanen, daut de Jeist ons leiden kaun, en waut wie sellen sajen. Well wie dan aunhoolent bliewen met Gott sien Wuat läsen, un soo väl doavon lieren aus wie kjennen, daut wie de rajcht Auntwuat kjennen jäwen, wan ons jefroacht woat.
0 Comments
|
