De Markus Breef, Numma 25

Toom Läsen:  Markus 5:35-43
 
         "Oba aus hee noch räd, kjeemen eenje Mana von daut Hus von däm Leida von de School un säden:  Diene Dochta es aul jestorwen.  Wuarom woa wie dän Liera noch mea baudren?
            Oba Jesus hieed, waut doa jerät wort, un säd to dän Lieda:  Ferch die nich lenja, jleew blooss!
            Un hee leet sest kjeenem met komen aus Petrus, Jakobus, un Johanes, Jakobus sien Brooda.  Un see kjeemen no däm Leida von de Judenschool sien Hus un sagen dän Klommua un daut jaumarierende Jehiel.  Jesus jinkj nenn un säd to an:  Wuarom moak jie soo een Klommua un Jehiel?  Daut kjint es nich jestorwen; daut schlapt.
            Un see fungen aun äwa am to lachen.  Hee schekjt an aula rut, neem daut Kjint äaren Voda un Mutta un dee, dee met am wieren, un jinkj en de Stow nenn, wua daut Kjint wia.  Hee foot daut Kjint aun de Haunt un säd to ar:  Talieta kum! daut meent:  Mejalkje, ekj saj die, sto opp!
          Un daut Mejalkje stunt plazlich opp un funk aun to gonen, wiels dee wia aul 12 Joa oolt.  Un see wisten sest nuscht, aus doaräwa to staunen.  Un hee jeboot an sea strenj, daut dit kjeena wudd to hieren kjrieen, un säd, daut see ar sullen to äten jäwen."
 
 
           Eenje mol wunda wie:  Wuarom deit Gott luaren?  Wie haben am jefroacht, un hee jeft oba nich Auntwuat, bat daut soo lat daut et aul too lot es toom irjent waut schoonen.  Ekj wunda aus dis Maun hia, de Leida von de Judenschool, sikj soo haft jefeelt.  Hee fruach aus Jesus wudd met komen toom siene Dochta heelen, oba hinjawäajes wort Jesus vetieft met eene Fru dee siene Kjleeda haud aunjeschieet toom ar heelen, un nu äwadäm daut dit wort, kjeemen Mana am to sajen daut siene Dochta wia jestorwen.  Ekj weet nich auf daut krakjt soo haustich wort aula toop, oba soo stall ekj mie daut fäa.
          Oba daut waut de Mana sajen deit Jesus nich stieren, un hee sajcht to de Judenschool Leida daut hee saul blooss jleewen, un nich ferchten.  Gloowen es wichtich, besondasch wan wie ieescht derch schwoare Tieden gonen.  Daut es leicht fa ons toom sajen daut wie Gloowen haben wan ons Läwen leicht es, un doa kjeene Schwierichkjeiten sent, oba Gloowen woat blooss stoakja wan daut woat jeprooft.  De eensja Wajch toom een stoakja Gloowen haben es toom derch schwoare Tieden gonen, un dan noch aunhoolent bliewen un ons fausthoolen aun Gott sien Wuat.  Jesus sajcht nich waut hee woat doonen, oba blooss daut dis Maun saul jleewen, un soo es daut uk met ons vondoag noch.  Gott sajcht nich woo daut aula woat woaren, ooda waut hee krakjt doonen woat toom ons von ut onse Trubbels rut halpen, oba blooss daut wie sellen aun am jleewen, un nich ferchten.
          Weet je, doa es niemols soo väl Trubbel, daut Gott daut nich kaun omdreien un waut goodet doavon moaken.  Daut es niemols too lot fa Gott, wan daut uk fa ons soo sitt aus wan daut too lot es.  Dis Maun siene Dochta wia aul jestorwen, ooda soo winjs säden de Mana, oba daut wia nich too lot fa Jesus.  Jesus kunn dan noch goodet doa rut brinjen, un de Mejal heelen, daut see soo jesunt wia aus ea.  Nich mol dän Doot kaun jäajen Gott siene Krauft stonen.
          Well wie daut nich vejäten.  Gott bewiest siene Krauft äwa un äwa derch waut wie läsen en de Schreft, un uk von de Jeschichten dee wie hieren von aundre Kjristen.  Hee es een wundaboare Heilant, un doa es kjeene Krauft waut jäajen siene Krauft kaun stonen.  Reema 8:28 sajcht, "Wie weeten, daut Gott en aule Dinja emma daut baste wirkjt fa dee, dee am goot sent:  Daut sent dee, dee hee jeroopt haft, soo aus hee daut wull."  Well wie ons Hopninj un ons Gloowen opp am saten, un vetruen daut en aules woat hee daut soo ut oabeiden, daut doa waut goodet von kjemt.