De Markus Breef, Numma 17

Toom Läsen:  Markus 4:1-9
         "Bie eene aundre Jeläajenheit wia Jesus wada aum Mäa un funk doa aun to lieren.  Un doa kjeemen soo väl toop, daut hee en eene Lomm stieech, daut opp daut Wota lach, un hee sad sikj dol; un eene Maussen Menschen stunden oppem Launt aune Kaunt Mäa.  Un hee lieed an väl derch Jlikjnisen; un säd soo to an:  Horcht no dit!  Doa jinkj een Maun rut seien.  Un daut kjeem soo romm, daut aus de Maun seid, foll waut von daut Sot opp däm Wajch; un de Väajel kjeemen un freeten daut opp.  Waut doavon foll opp daut steenaje, wua daut nich väl Ieed haud, un daut kjeem boolt opp, wiels daut nich deep en de Ieed wia.  Un aus de Sonn ieescht opp wia, vebrend daut, un wiels daut nich Wartlen haud, vedrieejd daut fuaz.  Waut von daut Sot foll mank de Distlen, un de Distlen kjeemen opp un stekjten daut, un daut brocht kjeene Arnt.  Oba waut von daut Sot foll opp goode Ieed.  Daut kjeem opp un woss un brocht eene Arnt, un vemieed sikj, eenjet 30, eenjet 60, un eenjet soogoa 100 mol.
               Dan säd Jesus:  Wäa Uaren haft toom hieren, däm lot hieren!"
 
 
            Jesus wia een besondra Liera.  Daut es kjeen Wunda daut Menschen pralden emma romm am, wiels see hauden nie nich ea soone Lia aus dit jehieet.  De Schreft sajcht, "Un see staunden äwa siene Lia; wiels hee lieed jewaultich un nich soo aus de Schreftjelieede," (Markus 1:22).  Un hee deed nich blooss lieren; hee kunn uk heelen.  Väle Menschen kunn nich siene Lia vestonen, oba see kjeemen emma wada trigj toom horchen wiels Jesus kunn uk groote Wunda doonen.  De Woakjen waut hee deed wieren een Tieekjen von siene Prädicht.  Daut wia een bewies daut siene Krauft von Gott kjeem, un wiels hee Gott siene Krauft haud sullen Menschen uk no am horchen.
            Daut sajcht uk daut Jesus lieed an väl derch Jlikjnisen.  Wuarom deed hee dit?  Kunn hee nich blooss jlikjtoo Menschen sajen waut hee wull haben see sullen weeten?  Jo, oba doa es eene Uasoak wuarom hee en Jlikjnisen räd.  De Jlikjnisen waut Jesus brukt beweesen Gott siene Oabeit en Menschen äare Hoaten.  Dee wieren Bilda von woo Gott sien Rikj komen wudd, un woo dee wudd schaufen.  Aulemaun kaun eene Jeschicht von een Foarma vestonen, oba nich aulemaun kaun eene lange Bootschoft vestonen.  Jesus räd soo daut Menschen kunn de Jlikjnisen hieren, un em Denkj hoolen, oba toom dee vestonen musten see jreblen.
            Doa es emma eene deepe Meenunk hinja aul de Jlikjnisen waut Jesus brukt.  Wie weeten aula, daut wan eena deit Sot streien, daut waut Sot mucht biesied faulen wua daut nich baste waussen kaun.  Daut es enne Natua bennen, daut Sot mott opp goode Ieed faulen toom eene Arnt brinjen.  Oba doa es uk eene deepre Meenunk doa hinja.  Jesus erkjläad dit nich to de Menschen wiels daut wia noch nich Tiet daut see daut aula sullen vestonen.  Hee wia Gott sien Sän opp Ieed, oba hee deed blooss daut waut de Voda am säd.  Näakjstet mol well wie kjikjen no waut dis Jlikjnis bedied, un woo wie daut kjennen woa nämen en onse Läwes.
            Gaunz tolatst sajcht Jesus noch een intressauntet Dinkj.  Hee sajcht, "Wäa Uaren haft toom hieren, däm lot hieren!" en Varsch 9.  Waut bediet dit?  Dit es een Wajch woo Jesus aundasch lieed aus de Schreftjelieede.  Hee vetald daut Jlikjnis, un dan leet hee daut toch, un räd nich mea doavon to de Menschen.  Nu hauden see dit jehieet, un leewa aus an aules erkjläaren leet hee an selfst daut ut jreblen, waut daut meend.  Wan Menschen daut jieren wullen vestonen, wudden see aul ut finjen, waut daut meend, wiels Jesus sajcht opp eene aundre Städ, "Wiels wäa doa frajcht, kjricht; un wäa doa sieekjt finjt;" (Matäus 7:8).  Wan Menschen daut wellen vestonen, daut woat Gott an daut jäwen, no waut see sieekjen.  Wan een Mensch daut Jlikjnis nich well vestonen, dan eendoont woo lang Jesus daut erkjläat, wudden see daut nich vestonen.  Oba wan een Mensch daut jieren well vestonen, dan woat hee enne Lenjd de Vestentnis doaräwa kjrieen, molrajcht wan Jesus daut nich erkjläat.  Daut haft to doonen met jieda Mensch sien Hoat.  Aul de Jlikjnisen waut Jesus brukt haben emma to doonen met daut Hoat, un woo eena ennalich jesonnen es.  Aul Jesus siene Jlikjnisen wieren jeistlich jesonnen; de Uaren von waut Jesus rät hia sent jeistliche Uaren waut kjenn jeistliche Dinja vestonen.
            Dit es uk nich daut Enj von de Jeschicht.  Lota wudd de Heilja Jeist komen, un wudd erkjläaren to de Menschen waut Jesus aunneem waut hee meend.  Daut fält daut de Heilja Jeist ons Vestentnis op moakt, aundasch kjenn wie nich vestonen, waut von de Jeist kjemt.  Nu daut wie aus Kjristen haben Jesus aunjenomen, haft hee ons Gott sien Jeist jejäft, dee onse jeistliche Uaren op moakt, daut wie sien Wuat kjenn vestonen.  Loft Gott fa waut hee haft jedonen fa ons!