De Markus Breef, Numma 29

​Toom Läsen:  Markus 6:21-29
        "Met eemol kjeem eene paussende Jeläajenheit.  Aus Herodes opp sienen Jeburtsdach fa siene Huachbeaumte un Offitzieren un aunjestalde en Galiläa een Fastmol utreed, kjeem Herodias äare Dochta nenn un daunzt, un Herodes un dee, dee met am aum Desch sauten, jefoll daut.  Dan säd de Kjennich to daut Mejalkje:  Froag mie no irjentwaut, waut du west.  Ekj woa die daut jäwen.
       Un hee vespruak ar, opp een Schwua, to jäwen wuano see froagen wudd, bat opp sien haulwet Kjennichrikj.  Dan jinkj see rut un fruach äare Mutta, no waut see froagen sull.  See säd:  No Johanes dän Deepa sienen Kopp.
Dan jinkj see fuaz schwind trigj no däm Kjennich un säd:  Jeff mie nu fuaz opp eene Schiew Johanes dän Deepa sienen Kopp.
        De Kjennich wia sea entwei doaräwa; oba wiels hee doaropp jeschwuaren haud, un om siene Jast äat haulwen, wull hee ar daut nich aufsajen.  Dan schekjt hee fuaz eenen Soldot, dee een Wajchta wia un säd hee sull am Johanes sienen Kopp brinjen.  De Maun jinkj un hakt Johanes dän Kopp auf un brocht am dän opp eene Schiew.  Hee jeef daut Mejalkje dän, un dee jeef dän äare Mutta.  Aus Johanes siene Jinja daut hieeden, kjeemen dee un läden sienen Kjarpa en een Grauf."


         Vondoag see wie woo daut romm kjeem, daut Johanes de Deepa wort doot jemoakt.  Väajemol sagen wie woo eene Sind kaun no aundre Sinden leiden, un woo daut blooss wieda un wieda jinkj.  Kjennich Herodes läwd en Sind met sien Brooda siene Fru, Herodias, un wäajen Herodias äare Wutt jäajen Johanes leet hee daut too daut Johanes sull doot jemoakt woaren.  Hia sent miere Lekzionen fa ons vondoag.  Daut ieeschte es woo Menschen sikj selfst kjenn faust binjen met äare ieejne Wieed.
        Kjennich Herodes haud een Jeburtsdach, un hee deed een Fastmol utreeden fa sikj selfst, un hee lood siene Offitzieren un Huachbeaumte un aunjestalde en Galiläa.  Äwadäm daut see aula eeten, kjeem Herodias äare Dochta nenn un daunzt fa an aula, un an jefoll daut.  Un dit es wua Herodes sikj faust schloot.  Hee vespruak daut Mejalkje met een Schwua, wautemma see wull bat opp haulf von sien Kjennichrikj!  Noch mol wellen wie aus Menschen huach aunjeseenen sennen von aundre Menschen, un dan sajen wie Dinja waut onen denkjen, un dan räd wie ons selfst enne Akj nenn.  Dit es waut Kjennich Herodes deed hia.  Doabie daut hee ar daut vespruak met een Schwua, schloot hee sikj selfst enne Akj nenn, un lota kunn hee nich doa rut, un wie seenen daut am wia daut sea schod.
          Noch een Dinkj waut wie seenen vondoag es waut passieet wan wie aus Menschen onse Sinden fausthoolen.  Ekj räd nich von Kjennich Herodes, wiels wie kjennen seenen daut am wia daut werkjlich schod.  Kjennich Herodes kunn noch sien Jewessen feelen.  Wan wie emma ons Jewessen aufsajen, met de Tiet woat wie daut nich mea feelen.  Dan sent wie bat doa wua Herodias wia hia enne Schreft.  See haud nuscht jäajen Johanes de Deepa doot moaken.  Ar wia daut nuscht too schod wan aundre Menschen musten stoawen blooss soo daut see kunn wieda en Sind läwen onen daut see wudd jebaudat sennen.  Daut jeit to seenen daut see wia gaunz hanjejäft too äare Sinden.
         Daut Mejalkje jinkj no äare Mutta un fruach, no waut see sull froagen, un Herodias brukt äare ieejne Dochta toom Johanes de Deepa doot moaken.  Waut fa een Mensch brukt een Kjint toom een aundra Mensch doot moaken?  Ekj staun mie äwa woo hoat Herodias äa Hoat wia.  Oba, wiels Kjennich Herodes haud sikj faust jebungen met siene Wieed, leet hee daut too, un schekjt een Soldot toom Johanes de Deepa doot moaken.
Daut dredde Dinkj waut wie kjennen vondoag seenen es daut Kjennich Herodes wia nich werkjlich wellens toom Johanes de Deepa raden.  Wan hee haud wult, haud hee kunt sajen, daut dit kunn hee nich doonen, oba daut leet am too schwierich.  Hee wudd leewa een heilja Maun loten doot jemoakt woaren aus sikj motten schämen daut hee daut nich wull doonen no waut daut Mejalkje fruach.
         Wie motten uk opp paussen, daut wie ons nich hoat moaken jäajen ons Jewessen.  Gott haft ons sien Wuat jejäft, toom daut wie weeten, waut rajcht un orrajcht es, un hee haft ons uk een Jewessen jejäft, daut wie ons schuldich feelen wan wie haben orrajcht jedonen.  Wan wie ons emma blooss hoat moaken doa jäajen, es doa Jefoa daut wie uk woaren soo hoat woaren aus Herodias wia en dise Schreftstäd.  Oba, wan wie Busse doonen, un froagen Gott no Vejäwunk, dan sajcht de Bibel, en 1 Johanes 1:9, "Wan wie onse Sinden bekjanen, dan es hee tru un jerajcht, un vejeft ons de Sinden un reinicht ons von aule Ojjerajchtichkjeit."  Dit es de wundaboare Woarheit waut Jesus mäajlich muak, met sien Doot aum Kjriez.  Well wie onse Sinden bekjanen, un ons Gloowen opp Jesus saten, wiels dan kjrie wie Vejäwunk, un Jesus woat ons leiden en een Läwen voll von Jerajchtichkjeit.