De Markus Breef, Numma 41

Toom Läsen:  Markus 8:31-38
          "Dan funk hee aun an daut kloa to moaken, daut de Menschensän väl wudd lieden motten, un wudd von de Eltestasch un Huagepriestasch un Schreftjelieede veschmäten un dootjemoakt woaren un daut hee om dree Doag wada oppstonen wudd.  Hee säd dit gaunz frie un openboa.  Dan neem Petrus am tosied un funk aun, am to beschwichten.  Oba aus Jesus sikj omdreid un siene Jinja aunkjikjt, beschwicht hee Petrus un säd:  See du, Soton, daut du hinja mie kjemst!  Wiels die es daut nich om Gott siene Sach to doonen, oba om Menschen äare.
            Un aus hee daut Volkj met siene Jinja toop no sikj jeroopt haud, säd hee to an:  Wäa mie nofoljen well, mott von sikj selfst vejäten, sien Kjriez opp sikj nämen un mie nofoljen.  Wiels wäa sien ieejent Läwen raden well, woat daut velieren; oba wäa sien Läwen wäajen mie un daut Evangelium velieren woat, woat sikj daut raden.  Wiels waut wudd een Mensch daut halpen, wan hee de gaunze Welt jewennen wudd, wan am daut siene Seel kosten wudd?  Ooda waut kaun een Mensch jäwen, siene Seel trigjtokjrieen?  Wiels wäaemma sikj met mie un miene Wieed mank dise sintelje, ehebräakjarische Jennerazion schämen woat, met däm woat de Menschensän sikj uk schämen, wan hee en sienem Voda siene Harlichkjeit met siene heilje Enjel komen woat."
 
 
         Vondoag komen wie bat een sea wichtjet Poat en Jesus sien Läwen, wua hee deit aunfangen toom de Jinja vetalen waut siene Oabeit werkjlich es.  Bat nu haud hee an vetalt von daut Himmelrikj, un hee haud an siene Krauft jewäsen derch Menschen heelen, un beese Jeista utdriewen, un uk mol rajcht derch dän Wint un de Storms stell moaken, oba, hee haud an noch nich vetalt daut hee must stoawen fa de Menschheit.
          Väajemol sagen wie woo Petrus siene jeistliche Uagen wieren op jenuach daut hee seenen kunn, daut Jesus de Christus wia.  Vondoag see wie daut siene Uagen wieren doch nich gaunz op, un daut doa wia noch väl waut hee must lieren.  De Jinja wisten daut Jesus es de Christus, oba see wisten nich waut daut soo rajcht meend, un aus Jesus an aun funk to vetalen waut daut meend, woa wie en daut see jleichten daut nich sea.  Petrus neem Jesus tosied un funk am aun to beschwichten!  Hee jleicht nich waut Jesus säd un nu proowd hee Jesus trajcht to stalen.
           Jesus sajcht dan waut intressauntet to Petrus.  Hee sajcht, "See du, Soton, daut du hinja mie kjemst!  Wiels die es daut nich om Gott siene Sach to doonen, oba om Menschen äare." (Varsch 33).  Petrus haud daut jrod too jestonen, daut Jesus Gott sien heilja Deena wia, un nu wull hee am beschwichten!  Dit meent nich daut Petrus Soton wia, oba, daut hee deed soo aus Soton deit.  De Soton steit jäajen Gott un deit waut emma hee kaun toom Gott sien Plon brikjen, un Petrus stald sikj soo opp hia.  Hee wull nich haben daut dit waut Jesus an säd sull woaren, un doabie, proowd hee Gott sien Plon to brikjen, krakjt soo aus Soton deit.
         Wie Menschen motten uk emma opp paussen woo wie ons en stalen.  Wie wellen entwäda daut waut Gott well, ooda daut waut Menschen wellen, un dee beid kjennen nich toop stonen.  Wan wie ons jäajen Gott stalen dan doo wie soo aus Soton deit, un fa daut motten wie ons opp paussen.  Well wie nich doaraun denkjen, waut ons jankat, oba leewa aun daut, waut Gott well.
          De Bootschoft waut Jesus de Jinja aun funk to vetalen es dit: daut Jesus wudd väl lieden motten, un uk stoawen, de Sindenschult von de Welt to betolen, un daut hee dree Doag lota wudd wada oppstonen vom Doot.
Dit es de scheene Woarheit fa ons aula, oba doa es uk een diera Priess doatoo.  Jesus sajcht daut am no foljen meent von ons selfst gaunz vejäten.  Wie motten ons Kjriez opp ons nämen un am hinjaraun gonen, un aules sestwaut tosied lajen.  Wiels Jesus läd aules tosied fa ons, daut wie kunnen jerat woaren.  Woo kjenn wie dan siene Nofolja sennen un dan noch blooss daut hinjaraun gonen, waut ons jankat?  Daut schauft nich.  Jesus jeef sien Läwen han fa ons; nu, motten wie ons Läwen han jäwen fa am.  Wan wie de Entscheidunk moaken toom Jesus nofoljen, moak wie uk dän Entscheidunk toom von ons selfst vejäten, un blooss fa Gott läwen.
          Dit es woo wie jerat woaren, nich wiels wie irjent waut doonen kjennen, oba wiels Jesus haft aules jedonen.  Paulus sajcht en Galata 1:4, "Hee storf fa onse Sinden, jrod soo aus Gott de Voda daut jeplont haud, ons doaderch ut dise beese Welt rut to raden."  De Kost fa onse Seelichkjeit wia sea dia, wiels daut kost Jesus sien Läwen.  Wiels am daut sien Läwen kost, woat ons daut uk ons Läwen kosten, wan wie am no foljen.  Oba, de Kost es sea weinich jäajen daut eewje Läwen waut wie kjrieen, wan wie aun am jleewen.
       Paulus sajcht uk en Reema 1:16, "Ekj schäm mie nich met daut Evangelium von Christus.  Daut es Gott siene Krauft, aul dee seelich to moaken, dee doaraun jleewen, ieeschtens de Juden, dan oba uk de Griechen."  Jieda Mensch waut jleeft aun Jesus Christus woat seelich, wiels Gott en siene Krauft moakt daut soo.  Wie woaren Frind, un veleicht uk soogoa Famielje velieren, wan wie aun Jesus jleewen, oba well wie doawäajen nich ons schämen met Jesus.  Well wie stoakj bliewen un mootich em Gloowen waundlen, wiels wan Jesus ieescht wada kjemt, dan woa wie dän foadjen Loon kjrieen, daut eewje Läwen.