De Markus Breef, Numma 49

​Toom Läsen:  Markus 10:1-12
            “Jesus veleet doa un jinkj un de judaische Jäajent aun de aundre Sied Jordan.  Un wada kjeem väl Volkj no am, un hee lieed an, soo aus hee emma deed.  Doa kjeemen eenje Farisäa am to vesieekjen, un fruagen am auf een Maun sikj met rajcht von siene Fru scheeden kunn.  Hee säd to an:  Waut sajcht Moses sien Jesaz?
            See säden, Moses haud daut tojeloten, daut een Maun siene Fru kunn eenen Scheedungsbreef schriewen un ar gonen loten.  Dan auntwuat Jesus an un säd:  Moses schreef junt dit Jesaz bloos wiels jie em Hoat vehoat sent un soo schwoa to belieren sent; oba aus Gott aum Aunfank aules moaken deed, muak hee eenen Maun un eene Fru.  Doawäajen woat een Maun Voda un Mutta veloten, om met siene Fru toop to sennen, un dee twee woaren een Fleesch woaren soo daut see nich mea twee, oba een Fleesch sent.  Waut Gott jebungen haft, saul de Mensch nich uteneen leesen.
            Aus see wada bennen wieren, fruagen siene Jinja am wada äwa dise Sach.  Un hee säd to an:  Wäa sikj von siene Fru scheeden deit un eene aundre friet, brakjt siene Ehe met ar; un wan eene Fru sikj von äaren Maun scheeden deit un eenen aundren friet, brakjt see de Ehe.“
 
 
            Vondoag komen wie bat een sea wichtjet Teema, wua doa väl onkloarheit es enne Welt, un uk mank väle Kjoakjen.  Doa sent soo väl veschiedne Wäaj waut Menschen sikj haben utjedocht toom aun daut Ehe läwen naun kjikjen daut väle Menschen finjen daut schwoa to weeten waut de Bibel sajcht doawäajen, oba en onse Schreftstäd vondoag es daut kloa.  Ekj hop wie kjenn kloarheit finjen äwa dit Teema vondoag.
            Daut ieeschte Dinkj waut ekj well sajen vondoag äwa dit es daut wie sullen proowen toom vestonen von wua de Farisäa komen en äare Jedanken.  Jesus deit wada de Menschen lieren, soo aus hee emma deed, un de Farisäa komen un stalen am ne Froag väa.  See motten sikj nich senn gaunz eenich jewast doaräwa, wiels aundasch wudden see am nich jefroacht haben.  Oba see froagen am, auf daut rajcht es fa een Maun sikj von siene Fru to scheeden.  Jesus, soo aus hee foaken deit, auntwuat met sien ieejna Froag, un frajcht an waut daut enne Schreft sajcht.
            See sajen daut Moses leet daut too, daut een Maun kunn sikj von siene Fru scheeden, wan hee ar een Scheedungsbreef jeef.  Jesus steit dit uk too, daut Moses dit leet, oba hee lat de Farisäa nich toch doa en äare Jedanken.  De Juden hauden daut soo to dee Tiet, daut eena kunn siene Fru een Scheedungsbreef jäwen fa sea kjlienet, soo aus ne Moltiet vebrennen, un daut daut wia eene woare Uasoak toom ar gonen loten.  Oba Jesus es dit nich goot.  Dit es nich woo daut saul sennen.
            Een Dinkj waut mie sea wieetvoll es von Jesus siene Lia, es daut am wia daut nich goot, bloos de Räajlen selfst lieren.  Hee deed uk emma de Uasoak doa hinja lieren, daut Menschen kjennen vestonen waut daut es waut Gott jefelt.  Moses leet daut too, daut de Juden sikj kunnen scheeden von äare Frues, oba opp eene aundre Städ sajcht Gott, en Maleachi 2:16, “Mie äakjelt Ehescheeden,“.  Gott es jäajen Ehescheeden wiels daut es een Bunt bräakjen, un daut meent daut jeit jäajen Gott sien Karakta.  Gott kaun nich lieejen.  Aus Kjristen, sell wie sträwen toom soo läwen aus Gott daut jefelt.
            Jesus sajcht gaunz kloa, daut Ehescheeden es nich Gott sien Wellen, un aum Aunfank muak hee eenen Maun un eene Fru.  See wieren jemoakt, eena fa dän aundren, un see wieren een Fleesch.  Dit es waut en daut Ehe läwen passieet.  Maun un Fru, no Gott sienem Plon no, woaren een Fleesch sennen.  Gott haft dee toop jebungen, un wie sellen daut nich uteneen scheeden.  Daut hieet sikj gaunz eefoch!  Un wan wie vom aunfank aun em Ehe läwen uk sträwen dit no to komen, jeit daut uk to doonen, met Gott siene Help.
            Jesus sajcht uk daut wan Ehescheedunk passieet, un dan de Maun ooda de Fru sikj fresch befrieen, es daut Ehebräakjen.  Eent von de Tieen Jebooten es, “Doot nich Ehebruch begonen,“ en 2 Mose 20:14.  En Matäus 5:32 sajcht Jesus, “Oba ekj saj junt:  Daut wäaemma sikj von siene Fru scheeden deit, buta wäajen Ehebruch, dee veuasoakt, daut see eene Ehebräakjarin woat; un wäa sikj ar friet, brakjt uk de Ehe.“  Hee sajcht mol rajcht daut aundre Frues met orreine Jedanken aunkjikjen es aul Ehebruch, en Matäus 5:27.  Daut Haupt von aul dit es, daut wuaemma mäajlich, sell wie sträwen de Ehe to hoolen; wiels doabennen doo wie Gott ieren.  Wan daut uk bat doa kjemt, daut et Ehescheedunk jeft, sullen dee wäa sikj scheeden uk nich vesieekjen fresch to befrieen, wiels doa bennen es uk Ehebruch.  Daut Haupt, es daut wie nich no daut kjikjen waut ons selfst woat tofräd moaken, oba leewa no daut kjikjen waut Gott woat Iea brinjen.  Een rajchtet Eheläwen brinjt Gott Iea, wiels daut haft hee soo jemoakt.
            Oba ekj well daut uk nich bloos doa toch loten.  Väle Menschen sent sea schwoare Tieden derch jegonen, un väle Menschen haben Ehescheedunk derch jegonen.  Fa aul dee, saj ekj noch dit:  Gott haft noch emma Leew fa die.  Gott kaun Sind schlajcht lieden, oba hee leeft die noch mea aus daut.  Hee leeft die soo sea, daut hee sienen eensjen Sän schekjen deed, toom aum Kjriez stoawen fa die, daut du kaust jemeenschoft haben met am.  Daut Bloot von Jesus Christus reinicht von aule Sind, un doa es uk noch Jnod fa die.  Soo lang aus du läfst, kaust du noch trigj dreien no Gott, un hee wauscht aul diene Sinden wajch.  Un wie aundre, well wie dee uk Jnod schenkjen, soo aus Gott ons Jnod jeschonken haft, wiels wie haben jenuach Sind en onse ieejne Läwes fa waut ons de Jnod fält.  Kjeena kaun jerajcht ver Gott stonen, buta dee wäa Jesus jerat haft, aus daut de basta Mensch es, ooda de oajchsta Sinda.  Ons fält daut aula, aun Gott siene Jnod.