De Markus Breef, Numma 54

Toom Läsen:  Markus 10:46-52
“Dan kjeemen see no Jericho.  Aus Jesus met siene Jinja un noch een Schoof aundre de Staut veleeten, saut Bartimäus, een blinja, Timäus sien Sän, aum Wajch un prachad.  Aus dee hieed, daut dit Jesus von Nazaret wia, funk dee aun to schrieen:  Jesus, du David sien Sän, hab Metleet met mie!
           
Väle beschwichten am, un säden hee sull stell sennen.  Hee oba funk bloos sooväl dolla aun to schrieen:  Du David sien Sän, hab Metleet met mie!
           
Jesus stunt stell un säd:  Roopt am!
           
Dan säden see to dän blinjen Maun:  Sie jetroost, sto opp!  Hee lat die roopen!
           
Hee schmeet sien Kjleet auntsied, sprunk opp un kjeem no Jesus.  Jesus fruach am waut hee fa am doonen sull.  De blinja Maun säd:  Meista, ekj well seenen kjennen.
           
Jesus säd to am:  Go!  Du best derch dienen Gloowen jeheelt.
           
Krakjt doa kunn hee seenen, un foljd Jesus no.“
 
 
           
Vondoag läs wie wada eene wundaboare Jeschicht, un wie seenen noch eemol Jesus siene Leew, un sien Jaumahoat fa soone Menschen waut doonen lieden.  Dis blinja Bartimäus lieet ons noch eemol waut daut meent, Gloowen to haben, un hee wiest woo wie ons sullen enstalen, wan Jesus ons daut jeft no waut wie froagen.
           
Jesus un siene Jinja sent hia opp däm Wajch no Jerusalem.  Jesus haud to siene Jinja jesajcht, daut see wudden nu no Jerusalem gonen, un am wudd verot woaren, un am wudd doot jemoakt woaren; daut läs wie en Markus 10:33-34.  See sennen hia uk noch opp dise Reis.  Jesus wist, daut boolt wudd hee stoawen, un hee wia soogoa opp däm Wajch no de Städ wua daut wudd woaren, un doch haud hee noch Metleet fa de Menschen romm am.  Hee wie niemols too drock, ooda too meed, toom aundre Menschen halpen.  Dit es fa mie eene sea groote Troost, wiels ekj weet daut wan ekj Trubbel hab, es Jesus noch emma krakjt soo jesonnen äwa mie.  Hee well siene nofolja noch emma wada halpen, un de Help kjrie wie derch sienen Jeist.
           
Oba wie wellen vondoag uk noch no Bartimäus kjikjen, wiels wie kjennen von am uk noch waut lieren.  Dis oama Pracha saut biesied däm Wajch, un fruach de Menschen waut vebie jinjen fa waut Jelt, ooda veleicht uk noch waut aundret.  Oba wan hee daut ieescht en woat, daut Jesus doa vebie jeit, es am daut Jelt aul nuscht mea wieet; hee schricht fuaz loos un frajcht auf Jesus nich woat Metleet haben opp am, un hee nant Jesus een besondra Nomen.  Hee sajcht:  Jesus, du David sien Sän, hab Metleet met mie! en Varsch 47.
           
Dit bediet gaunz kloa, daut Bartimäus wist wäa Jesus es.  De Schreftjelieede hauden aul lang jelieet, un de Schreft sajcht gaunz kloa, daut de Messias wudd von Kjennich David siene Famielje komen; wie finjen daut em Oolen Testamen, en 1 Kjennichs 9:5, wua Gott sajcht to Salomo, David sien Sän:  “Dan woa ekj die un diene Nokomen opp emma opp dän Troon äwa Israel entsaten, soo aus ekj dienen Voda David daut vespruak, aus ekj to am säd:  Daut saul nich väakomen daut nich eena von diene Nokomen opp däm Troon von Israel es.“  Dit es Gott sien Vespräakjen to David, un to siene Nokomen.  Jesus es de Erfellunk von dit Vespräakjen.  Hee staumt von David siene Famielje, un es uk Kjennich äwa aules, wiels hee es Gott sien Sän; Jesus es gaunz oppoat een besondra Mensch, wiels hee es gaunz Mensch, un gaunz Gott.  Daut jeit nich to bejriepen, oba daut es de Woarheit.  Dis Bartimäus haft dit veleicht nich aula vestonen, oba hee wist, daut Jesus jehieed to Kjennich David siene Famielje, un daut wia fa am jenuach.
           
Jesus hieet am, un lat am uk hieren; hee frajcht Bartimäus waut hee fa am doonen saul.  Bartimäus sajcht onen twiewlen, daut hee well seenen kjennen.  Jesus heelt am un sajcht am daut derch sienen Gloowen es hee jeheelt worden; dit es uk eene Leksion fa ons.  Bartimäus twieweld nich aus am wort jefroacht, waut hee von Jesus wull; hee säd waut am jankad un hee haud uk Gloowen, daut Jesus daut kunn doonen.
           
Soo sull daut uk met ons sennen.  Ekj saj nich daut jieda Dinkj waut wie no froagen woat woaren; wie sellen doawäajen nich froagen bloos fa ons selfst.  Wie kjenn nich ut Selfstsucht froagen un dan jleewen, daut Gott woat jeieet woaren doaderch.  Bartimäus wull seenen, jo, oba hee bekjand uk wäa Jesus wia, un derch siene Heelunk wort Jesus jeieet; doawäajen kjeem daut soo romm.  Kjikj emol no waut Bartimäus deit wan hee ieescht seenen kaun.  Daut sajcht, daut krakjt doa foljd hee Jesus no.  Jo, hee haud Gloowen daut Jesus am kunn heelen, oba hee haud uk Gloowen daut Jesus wia sien Meista.  Krakjt soo plazlich aus am jeheelt wort, foljd hee Jesus no, un bewees sien Gloowen doaderch noch dolla aus derch siene Froag fa Heelunk.
           
Soone Sort Gloowen mott wie uk haben.  Wie motten nich bloos jleewen, daut Jesus kaun Dinja fa ons doonen; dan denkj wie bloos aun ons selfst, un wie moaken Gott to een Medizien.  Jesus es nich bloos eene Schautz wua wie sellen han ranen, wan ons daut schlajcht jeit; hee es uk nich Medizien bloos fa onse Wunden.  Wan wie Gloowen haben en onse Schwierichkjeiten, dan mott wie uk Gloowen haben wan de Schwierichkjeiten ieescht jeleest sent.  Wan wie Gloowen haben daut Jesus ons kaun von onse Trubbels raden, dan mott wie uk Gloowen haben wan wie ieescht jerat sent, aundasch hab wie am nich werkjlich bekjant aus Meista.  Bartimäus jleewd daut Jesus wia Meista, un de Messias; un doawäajen haud hee Gloowen daut Jesus am kunn heelen.
           
​Dit es de wichtichste Punkt waut wie lieren kjennen vondoag.  Bartimäus foljd Jesus nich no wiels hee am jeheelt haud; hee foljd Jesus no wiels hee Gloowen haud, un derch dän Gloowen heeld Jesus am.  Soo saul daut uk met ons sennen.  Wie sellen nich Jesus no foljen bloos wäajen de Dinja waut hee fa ons deit.  Leewa, wie sellen am no foljen wiels hee es ons Meista, un Har äwa aules.  Väle Menschen worden to dee Tiet jeheelt, oba mau weinje wieren siene nofolja.  Hee haft noch eene jratre Heelunk auntobeeden, aus waut dis Bartimäus kjrieech, un daut es de Radunk.  Hee moakt ons von Sinden frie, wan wie am bekjanen.  Well wie aun am jleewen, eendoont aus daut goot jeit ooda schlajcht.  Hee es dan noch emma Har.