De Markus Breef, Numma 62

Toom Läsen:  Markus 12:28-34
           
“Dan kjeem een Schreftjelieeda, un hieed von waut see sikj unjahilden, un aus hee sach, daut hee eene goode Auntwuat jejäft haud, fruach hee Jesus, woont von aul de Jebooten daut wichtichste wia.  Jesus säd to am:  Daut wichtichste es dit:  “Horch, oo Israel, de Har ons Gott es de eensja Gott, un du saust dän Harn, dienen Gott, vom gaunzem Hoaten, met gaunze Seel, met aule Jedanken un aul diene Krauft goot sennen“.  Dit es daut wichtichste Jeboot.  Daut tweede es dit:  “Du saust dienen näakjsten soo goot sennen, aus die selfst“.  Doa es kjeen jratret Jeboot aus dise.
           
De Schreftjelieede säd:  Daut es scheen, Liera.  Du hast de Woarheit jesajcht.  Wiels doa es een Gott un doa es sest kjeena aus hee; un am met gaunzem Hoaten, met gaunze Seel, met aule Jedanken un aule Krauft goot sennen, un sienen näakjsten soo goot sennen aus sikj selfst, es wichtja aus aule Brauntopfa, ooda irjent een Opfa.
           
Aus Jesus sach, daut hee eene jescheide Auntwuat jeef, säd hee to am:  Du best nich wiet auf vom Gottesrikj.
           
Von dan aun woagd sikj daut kjeena, am waut to froagen.“
 
 
           
Vondoag see wie woo daut es wan een Mensch deit Jesus eene Froag aunstalen, onen am proowen fausttobinjen en siene Wieed.  Dit es een gooda bewies daut nich aule Schreftjelieede wieren schlajchte Menschen.  Wan de mieeschte uk jäajen Jesus wieren, doa wieren oba emma noch een Poa waut werkjlich wullen von am lieren.  Dis Schreftjelieeda kjemt no Jesus, un aus hee hieed daut Jesus jeef eene goode Auntwuat to de Saduzäa, fruach hee selfst eene Froag.
           
Dit waut wie vondoag läsen passieed fuaz no däm daut Jesus de Saduzäa haud eene Auntwuat jejäft.  Wie haben aul jeseenen, woo de Juden hauden jeprooft toom Jesus faust binjen en siene Wieed, oba dise Froag vondoag es aundasch.  Dis Schreftjelieeda frajcht am eene iernste Froag, un well uk eene iernste Auntwuat haben.  Jesus sitt dit, un daut es wuarom hee to am sajcht daut hee nich wiet auf es vom Gottesrikj, en Varsch 34.
           
De Froag waut Jesus jeft eene Auntwuat too es dit:  Waut es daut wichtichste Jeboot?  En aul de Schreften waut Gott haft Menschen jejäft, woone Jeboot es daut gaunz wichtichste?  Jesus siene Auntwuat kjemt von 5 Mose 6:4-5, un daut sajcht soo aus dit:  “Horcht, jie Israeliten:  De Har, un de Har auleen, es ons Gott.  Jie sellen däm Harn junen Gott met jun gaunzet Hoat goot sennen, un met june gaunze Seel, un met aul june Krauft.“  Daut tweede Jeboot waut Jesus sajcht kjemt von 3 Mose 19:18, un daut sajcht, “Du saust nich Rach eewen, ooda irjent waut jäajen diene Metmenschen haben.  Du saust dienen Noba soo goot sennen aus die selfst:  Ekj sie de Har.“  Jesus sajcht, daut wie sellen Gott goot sennen met aules waut wie haben un sennen, un ons Noba soo goot sennen, aus wie ons selfst goot sennen.  Dise beid Jebooten sent de wichtichste.
           
Waut meent daut dan, toom Gott goot sennen?  Daut meent eefoch, daut wie sellen Leew haben fa Gott.  Wie sellen am leewen, noch dolla aus wie irjent een Mensch doonen, molrajcht dolla aus onse Fru ooda Kjinja ooda Breeda ooda Sestren; Gott mott Numma 1 sennen bie ons.  Un dee Leew mott utjeläft woaren, wiels aundasch es daut nich woare Leew.  Wie sellen Gott vom Hoaten leewen, un en onse Jedanken am lowen un Iea jäwen, un en aules waut wie doonen, daut to siene Iea doonen.  Dit es waut daut meent toom met aule Jedanken un met aul onse Krauft am goot sennen.  Daut meent daut aules waut wie feelen, un aules waut wie denkjen, un aules waut wie doonen, saul fa Gott sennen, toom am Leew wiesen un Iea brinjen.
           
Un waut meent daut, toom onsen näakjsten soo goot sennen aus ons selfst?  Daut meent, en aule Loagen, daut wie daut doonen waut onsen näakjsten jefelt.  Daut meent am ooda ar halpen, wan see Trubbel haben, onen to grumsoagen.  Daut meent daut krakjt soo sea aus wie fa ons selfst proowen goodet to finjen, doo wie uk fa dän näakjsten.  Un, daut meent uk eene Leew haben, fa de Menschen romm ons.  Un nich bloos daut, oba fa aule Menschen.  Wiels wie sent aula, en Gott sien Bilt jemoakt, un jieda Mensch es onsen näakjsten.
           
Dise beid Jebooten sent de wichtichste, un aule aundre Jebooten enne Schreft wiesen ons woo wie dise beid Jebooten sellen utläwen.  Wan wie daut kunnen doonen, waut Jesus hia säd, dan wudd hee nich han must komen, oba wie kjennen daut nich.  Daut es ommäajlich, met menschliche Krauft dise beid Jebooten utläwen soo aus wie sellen.  Dis Schreftjelieeda jeft eene goode Auntwuat trigj no Jesus, un sajcht daut dise Jebooten sent wichtja aus aule Opfa, waut wie jäwen kjennen, un hee es rajcht.  En 1 Samuel 15:22 sajcht Samuel to Kjennich Saul daut Gott velangt väl leewa aus brauntopfa, daut wie am horchen, un doonen waut hee sajcht.  “Un Samuel säd:  Jefaulen däm Harn de Opfa soo sea aus am jehuarsom sennen?  Kjikj.  Jehuarsom es bäta Opfa.  No am horchen es bäta aus Bockfat opp een Aultoa.“  Dis Schreftjelieede Maun vondoag kjand de Schreft, un hee wist waut et meend; dit es wuarom Jesus to am sajcht, daut hee nich wiet auf vom Gottesrikj es.
           
​Oba hee wia noch nich gaunz bat doa.  Hee must noch een Dinkj aunnämen, un daut es daut Jesus nich bloos de Woarheit räd, oba daut hee de Woarheit es.  Jesus sajcht de Woarheit, wiels hee es de Woarheit, de Wajch, un daut Läwen; dit steit en Johanes 14:6 jeschräwen.  Jesus es dee waut dise beid Jebooten haft onen Fäla jehoolen; hee läwd dise beid Jebooten gaunz ut.  Hee leewd ons soo sea, daut hee sien ieejnet Läwen jeef, daut wie kjennen Fräd haben met Gott.  Derch siene Jnod woa wie seelich, un derch sienen Doot aum Kjriez sent wie jerat.  Hee es Gott selfst, un hee stunt opp vom Doot; wan hee sajcht daut wie am sellen goot sennen, dan mott wie daut doonen.  Hee jeef sien Läwen opp fa ons; woo kjenn wie am nu aufsajen?  Well wie Jesus leewen met aules waut wie haben, un onsen näakjsten soo goot sennen aus wie selfst.  Well wie vesieekjen, daut wie aundre behaundlen, aus Gott ons haft behaundelt, met an vejäwen, un goot sennen, un Leew bewiesen.