De Markus Breef, Numma 63

Toom Läsen:  Markus 12:35-37
           
“Aus Jesus em Tempel lieed, fruach hee:  Woo haft sikj daut doamet, daut de Schreftjelieede sajen, daut de Christus David sien Sän es?  Wiels David säd derch dän Heiljen Jeist:

“De Har säd to mienem Harn:  Sett hia bie mie to rajchte Haunt, bat ekj die diene Fiend woa unja de Feet jelajcht haben.“

David selfst nand am Har.  Woo kaun hee dan sien Sän sennen?
           
Een grootet Schoof Menschen hieed am jieren.“
 
 
           
Wie haben daut latste Stoot jeseenen woo Jesus sikj haundeld met de veschiedne Gruppen von Juden Leidasch, un woo, wan see am Froagen aunstalden, hee haud emma eene goode Auntwuat reed, daut see sikj musten wundren äwa am.  Väajetmol, lausen wie uk tolatst woo kjeena wuach sikj mea am irjentwaut to froagen, wiels hee staund an emma met siene Auntwuaten.
           
Vondoag frajcht Jesus eene Froag, un hee kjricht oba kjeene Auntwuat trigj; wiels de Froag waut hee frajcht, es eene schwoare Froag toom eene kloare Auntwuat jäwen.  Oba wie woaren seenen auf wie nich kjennen Senn moaken von dise Froag, un waut de Auntwuat saul sennen.  Un noch een Dinkj, dit es noch emma aula Poat von de latste Wäakj ver Jesus storf; hee lieet hia noch emma em Tempel, un daut wia mol een Poa Doag ver dit waut hee haud de Jeltwajksla un de Tierenhendla von de Tempel rut jeschekjt.
           
Waut Jesus hia frajcht, es wuarom de Schreftjelieede sajen daut de Christus woat David sien Sän sennen.  Hee sajcht nich daut et nich soo es; hee well oba de Menschen wiesen, daut de Christus es mea aus bloos een Mensch.  Een jeweenelja Mensch kaun nich Har sennen; doawäajen meent Jesus daut de Christus mott mea sennen aus bloos een jeweenelja Mensch.  De Schreftjelieede säden de Menschen, daut de Christus wudd von David siene Famielje staumen, un daut hee wudd Israel frie moaken, un wudd Kjennich sennen äwa an.  De Iedee es daut de Christus wudd komen een fiesischet Kjennichrikj oppstalen, un daut hee wudd fiesisch Kjennich sennen äwa de Juden; daut meend daut de Christus, en äare Meenung, must aule Velkja von Israel rut driewen.
           
Dit waut de Schreftjelieede lieeden, es uk nich orrajcht, oba daut es mau Poat von daut gaunze Bilt.  Jesus wiest de Menschen, daut doa es mea to de Christus, aus waut de Schreftjelieede an hauden jesajcht; hee es nich bloos een Mensch, oba uk Har.  Well wie kjikjen no waut Kjennich David schreef enne Psalmen.  En Psalm 110:1 sajcht Kjennich David:  “De Har sajcht to mienem Harn:  Sett bie mie to rajchte Haunt, bat ekj die ut diene Fiend eene Footbenkj moak.“  Dit gaunze Psalm es von de Christus, un woo hee wudd rejieren von Zion.  Jesus sajcht to de Menschen daut de Christus es uk Har, un daut Kjennich David daut too steit, derch dän Heiljen Jeist, daut de Christus sien Har es.  Woo kaun een jeweenelja Mensch David sien Har sennen?
           
Wie weeten, daut Jesus de Christus es, un wie weeten oba uk daut hee haft nich een fiesischet Kjennichrikj oppjestalt en Israel; Jesus es väl mea aus bloos een fiesischa Kjennich.  Jesus staumt von David, un wort jebuaren aus een Mensch, un läwd soo aus een Mensch sien gaunzet Läwen.  En daut ieeschte Poat von Matäus, see wie woo Jesus von Kjennich David siene Famielje kjemt.  Hee wort en Betlehem jebuaren, krakjt soo aus de Profeeten säden hee sull, un de Enjel stunden dit too aus see de Schophoads dit säden.  Hee wond een stoot lank en Ägipten, uk krakjt soo aus de Profeeten säden hee wudd.  Hee woss opp en Nazaret, uk wada krakjt soo aus de Profeeten hauden jesajcht.  Jieda Poat von Jesus sien Läwen erfelld daut waut de Profeeten aul lang trigj hauden jesajcht; dit waut Jesus hia vondoag frajcht es nuscht aundascht.  Gott muak daut gaunz kloa to sien Volkj, daut äa Rada, de Christus, wudd uk Har sennen, oba de Menschen, besondasch de Juden Leidasch to Jesus siene Tiet, wullen daut nich too stonen.  See wullen een fiesischa Kjennich haben, wäa de Reema wudd rut driewen, un wäa daut Launt Israel wudd wada oppbuen un rikj moaken.  Un doawäajen schmeeten see Jesus tosied, un muaken am doot.
           
Ekj säd ieescht, daut de Schreftjelieede wieren nich orrajcht wan see säden daut Jesus wudd David sien Sän sennen, un uk een fiesischa Kjennich sennen; see sagen bloos nich daut foadje Bilt.  En Openboarunk, kjenn wie oba daut foadje Bilt seenen, un wie wellen een kjlienet bät doa nenn kjikjen vondoag.  En Openboarunk 5:5, sajcht Johanes, “Oba dan säd eena von de Eltestasch to mie, ekj sull nich hielen:  Kjikj emol!  De Leiw von Juda sien Staum, dee von David aufstaumt, es jewennent oppjekomen de säwen Säajlen to bräakjen un daut Buak opptomoaken.“  Un en Openboarunk 19:15-16 schrift Johanes soo aus dit:  “Un ut däm Mul kjeem am een schoapet Schwieet, wuamet hee de Velkja schlonen saul.  Hee selfst woat dee met eene Iesastang rejieren.  Hee kjlunjt de Wienpras met dän aulmajchtjen Gott sienen jlieejenden Oaja; un opp sien Kjleet un opp siene Hoft haft hee disen Nomen jeschräwen:  Kjennich äwa de Kjennichs, un Har äwa de Haren.“  Dise Varzh sajen gaunz kloa, daut Jesus von David aufstaumt, un uk daut hee woat fiesisch rejieren äwa de Velkja.  Oba, de Schreftjelieede stunden daut nich too, daut Jesus uk Kjennich un Har es; hee es nich bloos een Mensch, oba hee es Gott selfst aus Mensch jekomen.  Hee jeef sien Läwen fa die un fa mie, daut wie kjennen jerat sennen.  Un hee stunt opp vom Doot, un een Dach, woat hee wada trigj komen, un hee woat selfst äwa de Velkja rejieren.  Dan woaren wie Jesus sien Rikj seenen kjennen.
           
​Oba noch es Jesus sien Rikj nich soo aus daut.  Jesus sien Rikj es aul hia, oba daut es een jeistlicha Rikj, un noch kjenn wie sien Rikjtom nich met onse Uagen seenen.  Een dach boolt, woat dit woaren, un Jesus woat met Macht trigj komen.  Oba fa nu, wan wie luaren, well wie uk soo läwen daut de Menschen romm ons kjenn seenen, daut Jesus sien Rikj es aul en onse Hoaten, un daut Jesus rejieet aul äwa ons.  Well wie soo läwen, met Freid un Fräd, un Leew, daut wie Gott de Iea brinjen en aules waut wie doonen un sajen.