De Markus Breef, Numma 66

Toom Läsen:  Markus 13:9-13
           
“Oba moakt junt reed!  Jie woaren ver Jerecht jebrocht woaren un woaren en de Judenschoolen jepriejelt woaren.  Un wäajen mient haulwen woa jie ver Kjennichs un aunjestalde to stonen komen om jun Zeichnis von mie to jäwen.  Un ea daut Enj kjemt, mott daut Evangelium aule Velkja jeprädicht woaren.  Un wan jie enjestopt woaren un ver Jerecht komen, sorcht nich doaräwa, waut jie sajen sellen.  Sajcht daut, waut junt dan jejäft woat, wiels daut sent nich jie, dee doa räden, oba de Heilja Jeist.  Un een Brooda woat dän aundren toom Doot veroden, soo uk een Voda sien Kjint.  Un Kjinja woaren jäajen äare Elren oppstonen un Uasoak jäwen dee doottomoaken.  Jie woaren wäajen mie un miene Lia von aulemaun vestat woaren.  Oba wäa bat aum Enj tru bliewen woat, woat seelich woaren.“
 
 
           
Vondoag rät Jesus wieda to siene Jinja von waut doa noch passieren woat, un waut doa aula noch mott komen ea daut Enj bat hia es.  Vondoag besondasch läs wie von woo Jesus sajcht to siene Jinja, daut see woaren ver väle Menschen oppe Welt een Zeichnis jäwen von Jesus to de Menschen.  Jesus sajcht daut see woaren ver Kjennichs, ver Judenschool Leidasch, un ver de Velkja, stonen un daut Evangelium prädjen.
           
Daut es wichtich daut wie weeten, daut dise Wieed sent nich bloos fa de Jinja jemeent waut krakjt doa bie Jesus wieren.  Dise Wieed sent fa aul dee, waut sikj Kjristen nanen.  Un dan sajcht Jesus daut ea daut Enj kjemt, mott daut Evangelium jeprädicht woaren to aule Velkja.  Dit es eene Oppgow nich bloos fa de Jinja waut doa bie Jesus wieren, oba fa aule Kjristen oppe Welt.  Wan wie Jesus siene Nofolja sent, dan es daut onse Oppgow toom daut Evangelium vekjindjen opp de gaunze Welt, daut aule Velkja kjenn no Jesus komen un am kjanen lieren.
           
Hia sent uk miere Dinja bennen vondoag wua wie kjennen no kjikjen, un eent von dee es daut dee waut Jesus no foljen woaren verem Jerecht stonen, un uk daut see woaren om Jesus sient haulwen von aulemaun jestat woaren.  Hia es eene sea besondre Lia bennen waut wie aus Kjristen motten too stonen, un daut es daut de Welt es jäajen daut waut Gott well.  De Welt well daut nich too stonen daut dee veloaren jeit un enne Sind enjewekjelt es.  Toom Jesus aunnämen, mott wie oba onse Sinden bekjanen.  Dit es uk daut ieeschte Poat von daut Evangelium; daut Jesus kjeem toom Menschen raden von de Sind.  Toom daut doonen motten Menschen daut too stonen, daut an de Radunk fält, un daut onen Jesus sent se enne Sind faustjebungen.  Dit jeit krakjt jäajen waut de Welt sajcht, un doawäajen kaun de Welt Jesus siene Bootschoft nicht lieden.
           
Dit es de Uasoak wuarom aulemaun woat Jesus siene Jinja steeten.  See wellen daut nich toostonen daut see enne Sind faust sennen, oba daut es doch de Woarheit.  Dit es krakjt wuarom wie sellen dise Bootschoft prädjen, daut see daut hieren kjennen un doaderch Jesus aunerkjanen, un frie woaren von äare Sinden.  Jesus sajcht uk, daut et wäajen sient haulwen es, daut Kjristen woaren ver Kjennichs stonen.  Daut es toom sienen Nomen bekaunt moaken, un toom am Iea brinjen ver aule Velkja.  Dit es de Uasoak wuarom hee sajcht, daut wie ons nich sellen sorjen äwa waut wie dan sajen sellen.  Wan daut mucht to ons passieren, daut wie woaren faustjenomen en enjstopt woaren, un dan motten ver em Jerecht stonen, wie brucken ons dan noch nich sorjen, wiels de Heilja Jeist woat ons krakjt daut dan jäwen, waut wie sajen sellen.
           
No dit sajcht Jesus, daut Famieljes woaren sikj eena jäajen dän aundren dreien, un veroden toom Doot; un wan wie nich opp paussen, kjenn wie ons leicht enjsten fa soone Wieed aus dit.  Hee sajcht Brooda woat jäajen Brooda,  un Kjinja jäajen de Elren; Menschen woaren aundre Menschen veroden, ea daut Enj foadich es.  Wan wie ons hia nenn loten, kjenn wie leicht groote Sorjen moaken von dit.  Oba, dit waut wie vondoag haben jeläst es noch Poat von daut waut wie väajetmol deeden läsen, un doa säd Jesus, daut wie sellen ons nich ferchten, wan aul dit passieet.  Hee säd dit en Markus 13:7.
           
Wuarom sell wie ons nich ferchten, wan oba soone grulaje Dinja noch komen?  De Uasoak es gaunz eefoch.  Aules waut noch komen woat, passieet hia opp Ieed, oba waut hia opp Ieed passieet es mol een kjlienet Poat von aules.  De Schwierichkjeiten waut wie hia woaren derch gonen, kjennen ons mol bloos soo lang trubblen, un dan sent de äwa; oba de Himmel es eewich.  Dee kjemt niemols toom Enj!  Jesus es Har, un hee woat siene Jinja un nofolja bewoaren.  Wan hee ons sajcht, daut wie ons nich ferchten sellen, dan sull wie no am horchen.  Daut latse waut wie vondoag läsen es daut dee wäa bat aum Enj tru blift, woat seelich woaren; doa kjenn wie ons opp veloten.  Daut sajcht nich, veleicht, woat dee seelich woaren, oba daut dee woat seelich woaren.  Doa es kjeen Twiewel doaräwa.
           
​Dise Seelichkjeit, von waut Jesus rät, es eene eewje Seelichkjeit, un dee kjemt von Gott.  Daut es nich von ons.  Onse Oppgow, es toom tru bliewen, un dan woat Gott ons seelich moaken.  Toom tru bliewen, mott wie ons gaunz opp am veloten, wiels bloos hee kaun ons de Krauft jäwen waut ons fält.  Seelichkjeit kjemt bloos derch Jesus Christus, wiels daut es de Uasoak wuarom hee to Welt kjeem.  Hee jeef sien Läwen opp, un doawäajen, wan wie am aunerkjanen, dan vejeft hee ons onse Sinden.  Dan läft de Heilja Jeist en ons, un halpt ons fa Gott to läwen, un hee jeft ons uk de Krauft waut ons fält toom tru bliewen.  Well wie Jesus aunerkjanen, aus Heilant un Har, un well wie uk tru bliewen bat aum Enj, derch siene Krauft, daut wie de Seelichkjeit kjrieen.