De Markus Breef, Numma 73

Toom Läsen:  Markus 14:27-31
           
"Jesus säd to an:  Jie woaren junt dise Nacht aula äwa mie oajren un mie veloten, wiels daut steit jeschräwen:  'Ekj woa dän Hoad schlonen un de Schop woaren uteneenranen.'  Oba wan ekj ieescht oppjestonen sie, woa ekj ver junt no Galiläa gonen.
           
Petrus säd:  Un wan see die aula veloten sullen, ekj woa nich.
           
Jesus säd:  Ekj saj die de Woarheit:  Vondoag, ea de Hon dise Nacht tweemol jekjreit haft, woascht du die aul dree mol von mie loosjesajcht haben.
           
Oba Petrus bleef doaropp stonen:  Un wan ekj met die toop stoawen must, ekj wudd mie nich von die loossajen.
           
Un see säden aula soo."
 
 
           
En onse Aufschnett fa vondoag läs wie waut Jesus to siene Jinja sajcht fuaz no däm daut see haben daut Passafast toop jefieet.  See sent nu aul nich mea en de Bowastow, wua see daut ieeschte Owentmol fieeden, oba see sent nu aul buta de Staut Jerusalem, bie dän Oliewen Boajch.  Doa opp dän Boajch wia to de Tiet een Goaden, dee heet Getsemane.  Dit es wua Jesus un siene Jinja wieren han jegonen.
           
Dit waut wie vondoag läsen, sull eene Woarnunk sennen fa jieda Mensch waut sikj aus een Kjrist talt.  Petrus, un aul de Jinja, säden daut opp kjeene Wajch wudden see Jesus aufsajen, oba wan wie wieda läsen, finjen wie, daut jieda eent von dee veleet Jesus wan daut ieescht drupp aun kjeem.  Wie sellen nich jleewen, daut wie met eemol bätre Kjristen sent aus de Jinja wieren.
           
Noch een Dinkj waut wie kjennen seenen vondoag es daut de Jinja streeden sikj met Jesus, äwa waut see wudden doonen.  Jesus säd an, daut see wudden aula am veloten, un molrajcht daut see sikj wudden oajren äwa am, oba jieda eent von dee säd daut see wudden daut nich doonen.  Jesus, en siene Weisheit, wist waut wudd passieren, un hee haud de Jinja siene Weisheit aul foaken jewäsen, oba see dochten noch emma daut see bäta wisten aus Jesus deed.  Wie haben uk noch mol disen Probleem, daut wie jleewen wie weeten bäta aus Gott deit.  Wie sajen daut wie am unjadon sent un daut wie om sien Wellen bäden, oba wan sien Wellen ieescht volbrocht woat, sent wie ontofräd.
           
Waut ekj meen es dit:  De Jinja wullen Jesus wiesen daut see wudden tru bliewen to am, oba Jesus wist aul äare Schwakheiten.  Hee wist, daut wan am wort faustjenomen, wudden de Jinja nich weeten waut see sullen doonen, un see wudden aula uteneen ranen un veloten.  Jesus wist waut wudd passieren, un de Jinja wisten nich.  See meenden nich toom jäajen Jesus strieden, oba see deeden.
           
Waut ekj proow to sajen met aul dit, es daut dit passieet foaken wan wie uk jieren wellen Gott ieren.  Daut es wiels wie Gott wellen jehuarsom sennen daut wie foaken fäla moaken, un wie kjennen seenen woo daut woat hia met woo de Jinja Jesus doonen auntwuaten.  Petrus un de aundre Jinja leewden Jesus, un see wullen am no foljen; see wullen jieren aules doonen waut see kunnen toom Jesus ieren.  Oba krakjt wiels see am wullen soo sea ieren streeden see sikj met am, wiels hee säd daut see wudden am aula veloten.  Wie doonen uk soo aus dit.
           
Dit passieet oba uk foaken wiels wie nich wellen onse ieejne Schwakheiten too stonen.  Ekj jleew dit es de aundre Uasoak wuarom de Jinja sikj met Jesus streeden.  Jesus säd an woo see aula wudden schwak sennen un wajch ranen, un daut wullen see nich too stonen.  Wie aus Menschen jleichen daut nich wan Menschen onse Schwakheiten openboa moaken; daut es ne Schaund fa ons.  Wie proowen emma ons selfst moaken bäta to loten, aus wie werkjlich sent; un dit kjemt von daut Fleesch.
           
Wan wie werkjlich wellen Gott jehuarsom sennen, mott wie beid von dise Dinja aufsajen.  Wie doonen daut wan wie ieescht mol stell hoolen, un doonen bloos horchen no waut Gott ons sajcht en sien Wuat.  Dit es woo wie kjennen daut Fleesch aufsajen.  Dit es uk woo wie onse ieejne Schwakheiten kjennen too stonen, wiels de Schreft sajcht ons daut jieda Mensch es een Sinda, un ons fält daut aula aun Gott siene Jnod.  Menschlich sent wie nich stoakj jenuach, toom daut doonen waut Gott jefellt; soogoa wan wie soo sea proowen aus wie afent kjennen, es daut nich jenuach.  Wie woaren emma opp een Wajch ooda daut aundre jäajen Gott sennen, wiels onse Sindvolle Natua steit ons em Stich.  Daut es ommäajlich Gott to jefaulen to läwen, onen daut Gott siene Krauft en ons schauft.
           
​Jesus räd hia de Woarheit to siene Jinja, un wan wie wieda läsen, finjen wie daut see veleeten Jesus aula, aus de Menschen ieescht kjeemen Jesus fausttonämen.  Oba Jesus jeef an uk waut Hopninj, wiels hee sajcht en Varsch 28 daut hee woat ver an no Galiläa gonen, wan hee ieescht oppjestonen es.  Hee meent hia daut wan hee ieescht opp steit vom Doot, woat hee an wada seenen.  Nu sent de Jinja schwak un fleeschlich jesonnen, oba lota, no däm daut Jesus vom Doot opp steit, foat hee trigj no de Himmel, un hee schekjt de Heilja Jeist.  De Jeist kjemt opp jieda eent von de Jinja, un see kjrieen dan de Krauft toom werkjlich soo läwen aus Gott daut jefellt.  Wan wie Kjristen sennen, hab wie dan uk dise Krauft en ons, un dan es daut mäajlich toom Gott to jefaulen läwen.  Onen de Jeist kjenn wie dit nich, oba hee haft ons sienen Jeist jejäft.  Wan wie de Jeist haben, dan deit hee ons leiden en woo wie sellen läwen, un wan wie no am horchen, dan woa wie ons nich met Gott strieden, soo aus de Jinja hia deeden.