De Markus Breef, Numma 82

Toom Läsen:  Markus 15:33-41
           
“Dan opp Meddach wort daut dree Stund äwa daut gaunze Launt diesta.  Un Klock dree no Meddach schrieech Jesus lud:  Eli, Eli, sabachtani?  Daut meent:  Mien Gott, mien Gott, wuarom hast du mie veloten?
           
Aus eenje von dee, dee doabiestunden, daut hieeden, säden see:  Kjikjt emol, dee roopt dän Elia.
           
Dan rand eena un leet een Schwom voll Wienädikj trakjen, stuak dän opp eenen Ruastock un hilt am dän han to drinkjen un säd:  Wacht, well wie mol seenen, auf Elia am woat komen raufnämen.
           
Un Jesus schrieech lud un jeef dän Jeist opp.  Dan reet de Gardien em Tempel von bowen bat unjen entwei.  Aus de Offizia, dee jäajenäwa von Jesus stunt, sach woo hee schrieech un sienen Jeist oppjeef, säd hee:  Dis Maun wia werkjlich Gott sien Sän!
           
Doa wieren uk Frues, dee von wiet auf tookjikjten; mank dee wieren Maria von Magdala, un Maria, waut dän jinjren Jakobus un Joses äare Mutta wia, un Salome.  Dise Frues wieren en Galiläa met am jewast un hauden fa am jesorcht.  Doa wieren uk noch väle aundre Frues, dee met am wieren metjekomen no Jerusalem.“
 
 
 
           
Vondoag läs wie von Jesus sien Doot, woo hee sien Läwen opp jeft toom de Sindenschult von de Welt betolen.  Wie kjennen hia kloa seenen daut Jesus jeef sien Läwen han; kjeena neem daut von am fuat.  Hee jeef daut wellich opp, om Menschen to raden von äare Sinden.  Hia sent wada een Poa Dinja waut wie vondoag wellen no kjikjen.
           
Daut ieeschte, es woo lang Jesus aum Kjriez henjen deed.  Väajetmol deeden wie läsen, daut Jesus wort Klock näajen zemorjes jekjriezicht, un vondoag läs wie daut Klock dree no Meddach jeef Jesus sien Läwen opp.  Dit meent daut hee honk aum Kjriez fa 6 Stund.  Fa mieeschte Menschen, wudd daut lang nich jenuach Tiet sennen jewast, toom stoawen, oba wiels Jesus aul soo sea vewund wort verhäa, un wiels hee sien ieejnen Läwen opp jeef, storf hee väl ea aus Menschen jeweenlich deeden biem jekjriezicht woaren.  De beid Merda waut biesied Jesus hongen, neemen noch een Stoot lenja toom stoawen, oba daut woa wie opp aundats mol läsen.  De Punkt es, daut Jesus sien Doot aum Kjriez wia siene Entscheidunk; hee jeef sien Läwen opp friewellich.
           
Daut näakjste Dinkj waut wie wellen no kjikjen vondoag, es woo daut diesta wort aus Jesus aum Kjriez honk.  Onse Schrefstäd sajcht, daut opp Meddach wort daut diesta fa dree Stund, bat Jesus sien Läwen opp jeef; dit es waut sea besondret, un noch een Bewies daut Jesus nich bloos een Mensch wia, oba Gott sien Sän es.  Doa sent veschiedne Iedeeen, von wuarom daut äwadach diesta wort, oba daut helt sikj aula krakjt jlikj; dit Diestaniss es een Bewies daut Gott sien Jesecht von Jesus wajch dreid, wiels Jesus neem de Sindenschult opp sikj, un Gott kaun de Sind nich vedroagen.  Jesus wort ne Schaund fa ons, soo daut Gott deed wajch kjikjen von sien ieejnen Sän, om daut wie kunn de Schult loos woaren un Gott siene Kjinja sennen.  Woo wundascheen es daut!
           
Daut dredde Dinkj, es waut Jesus hia säd, aus hee opp daut Kjriez honk:  Mien Gott, mien Gott, wuarom hast du mie veloten?  Dit kjemt von Psalm 22:2, en daut ieeschte Poat von dän Varsch.  Soo aus wie jrod haben jesajcht, Gott kaun de Sind nich lieden, un wiels Jesus de Sindenschult opp sikj selfst neem, wia daut soo aus wan Gott sien Jesecht wajch dreid von Jesus.  Jesus wia werkjlich, gaunz auleen, un hee feeld sikj soo aus wan molrajcht Gott haud am veloten.  Oba onen daut Jesus dit deed, kunnen wie niemols Jemeenschoft haben met Gott.
           
Daut es intressaunt to mie daut de Menschen waut doa wieren, hieeden Jesus orrajcht, un dochten daut hee roopt de Profeet Elia.  See haben veleicht jedocht, daut hee kunn aul nich mea kloa denkjen, wäajen de Weedoag waut hee haud, un daut hee funk aun aulahaunt to sajen waut nich gaunz senn moakt.  Ekj jleew dit es wuarom see een Schwom voll Wienädikj trakjen, un beeden Jesus daut aun; dit wia waut see to dee Tiet brukten aus Beteibungschtoff.  Daut sull Jesus halpen, daut hee nich wudd gaunz soo väl Weedoag späaren, oba daut sajcht ons hia nich auf Jesus daut deed drinkjen.  Ekj well bloos een Dinkj kloa moaken äwa daut Wienädikj; doa es kjeene Uasoak toom jleewen, daut dit soon Wien wia wua een Mensch kunn besopen woaren.  Veleicht wia daut, veleicht wia daut nich; de Schreft sajcht ons nich kloa.  Oba daut mieeschtet waut Menschen to dee Tiet deeden drinkjen, heet Wien, aus daut Spieetess ooda Alkohol wia ooda bloos von Frucht kjeem; daut heet aula Wien.  Aul soo doa kaun dan kjeena sajen, daut wiels Jesus Wien haud, es daut dan erlaubt; de Schreft sajcht ons doawäajen sea kloa daut wie sellen nich besopen woaren von Wien, oba leewa daut wie sellen jeleit sennen von dän Heiljen Jeist, en Efeesa 5:18.
           
Tolatst, kjikj wie no waut passieed aus Jesus storf.  De Gardien em Tempel, reet entwei von bowen bat unjen; dit meent daut doa es kjeene wajch, woo een Mensch daut haud kunt twei rieten.  Dise Gardien wia ojjefäa 40 schoo huach, un ojjefäa 60 schoo breet; doa es kjeene wajch woo een Mensch daut haud kunt doonen.  Gott reet de Gardien op, toom bewiesen daut Jemeenschoft met Gott es nu op fa wäa emma aun Jesus jleeft.  Menschen brucken nich mea no de Priesta gonen, toom een Opfa brinjen; Jesus haft Vejäwunk jeorwen, un wie brucken bloos no am komen em Jebäd, am to bekjanen aus Har, un dan hab wie Jemeenschoft met Gott.
           
​Noch een Dinkj waut passieet, es daut de Offizia bekjant, daut Jesus Gott sien Sän es, wan hee aules sitt waut doa passieet.  Dit wia een Reemasche Soldot, nich een Jud, un hee kunn daut seenen, waut de Juden nich kunnen; daut Jesus wia Gott sien Sän.  Wie motten uk daut bekjanen.  Wie motten aula ons Gloowen opp am saten, soo aus de Offizia hia bekjand, un soo aus de Frues waut met Jesus toop wieren no Jerusalem jekomen deeden.