De Markus Breef, Numma 86

Toom Läsen:  Markus 16:14-20
           
“Nohäa leet Jesus sikj von de Alw seenen, aus see eeten.  Un hee schull an, wäajen äaren Ongloowen, daut see dee nich jejleeft hauden, dee am jeseenen hauden, no däm daut hee oppjestonen wia.  Hee säd to an:  Got en de gaunze Welt nenn un prädicht aule Menschen daut Evangelium.  Wäa doa jleeft un jedeept woat, woat seelich woaren; wäa oba nich jleeft, woat vedaumt woaren.  Un waut dee uttieekjnen woat, dee doa jleewen, es dit:  See woaren en mienem Nomen beese Jeista utdriewen, un en onbekaunde Sproaken räden.  Un wan see Schlangen hauntieren, ooda Jeft drinkjen, daut woat an nuscht schoden; dee woaren de kranke de Henj opplajen, un dee woaren jesunt woaren.
           
Un aus de Har Jesus met an jerät haud, wort hee em Himmel nenjenomen, un sad sikj bie Gott to de rajchte Haunt dol.  Dan jinjen see rut un prädijden aulawäajen.  Un de Har wirkjt met an un bekjraftijd daut Wuat derch Wundatieekjens, dee doaropp foljden.“
 
 
 
           
Vondoag läs wie woo de Jinja äa Gloowen ejentlich mol stoakj woat.  Ea Jesus storf, hauden see am emma kunt fiesisch seenen, un see kunnen siene Krauft seenen jiedats mol waut hee een Wunda deed, un wäajen dise Dinja jleewden see aun am.  Oba aus Jesus ieescht faustjenomen wort, veschwunk äa Gloowen, un see wisten nich mea wua han.  See wieren bat aum Enj.  Un wiels äa Gloowen wia soo schwak, kunnen see daut nich aunnämen wan aundre an daut vetalden daut Jesus vom Doot oppjestonen wia.  See hauden am emma jeseenen, un see sagen am nu nich; dit meend hee must doot sennen!
           
Oba Jesus lat an nich doa onen Hopninj.  Hee kjemt no an, un stoakjt äa Gloowen wada.  Hee leet sikj von de Jinja doa fiesisch seenen un haundlen, un hee deit dit uk derch sienen Heiljen Jeist.  Hee rät noch eemol to de Jinja aula, un hee deit an schullen fa äa Ongloowen; oba doamet daut hee dit deit, stoakjt hee äa Gloowen!  Dit es woo Gott met siene Kjinja schauft.  Wan Gott siene Kjinja beschwichten deit, daut es emma soo daut see woaren stoakja em Gloowen woaren, un een jratra velangen haben aun Gott.  Hee deit daut nich toom ons beleidjen, oba toom ons stoakja moaken em Gloowen.  Dit es waut de Schriewa von Hebräa uk sajcht, en Hebräa 12:6-7.  “ ‘Wäm de Har goot es, däm trakjt hee trajcht, un brukt Schläaj bie jiedren Sän, dän hee oppnemt.‘  Nämt daut aun aus Belierunk!  Gott behaundelt junt soo aus Säns.  Wua es een Sän, dän de Voda nich stroft un trajchthalpt?“
           
Noch een Wajch woo Jesus siene Jinja stoakjen deit, vondoagschen Dach uk noch, es derch sienen Jeist.  Oba ea wie no daut kjikjen, well wie seenen waut Jesus to siene Jinja hia sajcht.  Hee jeft an hia de Oppgow von daut Evangelium vekjindjen en de gaunze Welt, un hee sajcht an uk waut vonne Wunda hee woat doonen derch de Jinja äa Zeichnis fa am.  Jesus moakt daut uk kloa woo daut steit met dän Gloowen, wiels hee sajcht, daut wäaemma jleeft un jedeept woat, woat seelich, oba wäa nich jleeft, woat vedaumt woaren.  Wan wie bloos no daut ieeschte Poat horchen, hieet sikj daut soo aus wan jedeept sennen haft een Poat aun de Seelichkjeit; oba wie motten aules toop nämen toom de Seelichkjeit rajcht vestonen.
           
De ieeschte Stoop, toom seelich woaren, es toom jleewen aun Jesus.  Jedeept woaren kjemt lota, un kjemt bloos wiels wie jleewen.  Dit es kloa, wiels Jesus schrift daut wäa nich jleeft woat vedaumt woaren.  Aulsoo, wan eena jleeft, es de Taulfe dan woa, oba wan eena nich jleeft, halpt de Taulfe nuscht.  Jedeept sennen onen Gloowen halpt kjeen Mensch; daut halpt bloos wan de Gloowen ieescht doa es.  Daut es bäta toom daut soo aus dit vestonen:  Wäa aun Jesus jleeft, woat seelich woaren, un dee doa aun Jesus jleewen woaren sikj uk deepen loten, wiels wie bewiesen dän Gloowen aun Jesus met woo wie jehuarsom sennen to Jesus.  Jedeept woaren es een Bewies daut wie haben Busse jedonen; oba jedeept sennen auleen woat ons nich seelich moaken.  Wie woaren jedeept wäajen de Schreft sajcht daut wie sellen jedeept sennen, nich wiels wie jleewen daut jedeept woaren woat ons seelich moaken.
           
En Aposteljeschicht 2:37 sajcht daut soo aus dit:  “Petrus säd to an:  Kjieet om un lot junt aula en Jesus Christus sienen Nomen deepen, daut junt de Sinden vejäft woaren.  Dan woat Gott junt dän Heiljen Jeist schenkjen.“  Hia kjenn wie seenen, daut de ieeschta Stoop es toom ons om kjieren, un dan toom ons deepen loten.  Dän Doop es woo wie bewiesen, daut wie woara Gloowen haben.  Daut es de ieeschta Stoop waut wie nämen, wan wie ieescht Kjristen sent, un ons gaunzet Läwen nohäa es uk een Bewies, daut ons Gloowen woa es.
           
Jesus sajcht uk waut de Tieekjens sent, waut siene Jinja uttieekjnen woaren.  Dit meent nich onbedinjung, daut jieda Mensch waut Jesus deit nofoljen woat aul dise Dinja doonen, oba daut wuaemma Jesus siene Jinja sent, woaren soone Tieekjens aus dise uk sennen.  Dit es besondasch de Woarheit fa de ieeschte Jinja, un wie kjenn läsen von soone Wunda soo aus dit en Aposteljeschicht.  Daut wichtichste Poat von waut Jesus hia sajcht, es daut Menschen Jesus siene Jinja woaren sennen; aul daut aundret kjemt lota.  Daut wichtichste Dinkj, waut irjent een Mensch kaun doonen, es toom Jesus sien Jinja woaren, un am nofoljen.  Wan eena daut ieescht haft jedonen, dan kjemt de Taulfe, un dan komen uk de aundre Tieekjens von een Nofolja sennen.  Wie woaren perseenlich nich aula dise Tieekjens seenen ooda beläwen, oba Gott haft de jebrukt toom siene Kjoakj buen, un hee kaun wada wan hee soo well.
           
​Ekj well junt bloos noch eemol Moot too spräakjen, toom de Entscheidunk moaken toom Jesus nofoljen, wan jie nich aul haben.  Jesus kjeem to Welt toom de Sindenschult von de Welt betolen, un derch sienen Doot aum Kjriez haft hee daut jedonen.  Aules waut äwablift es toom aun am jleewen.  Doot daut Vondoag!  Lot daut nich toch.