De Wienachts Jeschicht

Toom Läsen:  Lukas 2:1-14
    “De Kjeisa Augustus befool to siene Tiet, daut aul siene Menschen sullen jetalt un em Taksrejista enjeschräwen woaren.  Dit wia daut ieeschte mol daut de Menschen jetalt worden, un passieed aus Kierinius de Rejentschoft en Sierien haud.  Un een jiedra jinkj doahan, wua hee jebuaren wia, om sikj enschriewen to loten.  Dan jinkj Josef von Nazaret, en Galiläa, no Betlehem, en Judäa, wiels sien Staumvoda, de Kjennich David, doa jebuaren wia, om sikj met Maria, dee am aunvetrut wia, enschriewen to loten.  See wia schwanga.  Un jrod aus see en Betlehem wieren, kjeem de Tiet, daut see daut Kjint to Welt brinjen must.  Un see brocht äaren ieeschten Sän to Welt, wekjeld am en Winjlen un läd am en de Foodakjrebb; wiels em Gausthus kjeen Rum to finjen wia.
      En dee Jäajent wieren en dee Nacht Schophoad opp de Stap un woakten äwa äare Häad.  Un plazlich stunt dän Harn sien Enjel ver an, un Gott siene Harlichkjeit muak daut om an soo dach, daut an eene groote Angst äwakjeem.  Oba de Enjel säd to de Hoad:  Fercht junt nich!  Horcht!  Ekj brinj junt eene goode groote Friedens Norecht, wuatoo sikj aule Menschen freien woaren; junt es dise Nacht, en David siene Staut, de Heilant jebuaren, de Har, Christus!  Un om uttofinjen auf daut soo es, woa jie doa een Kjint finjen daut en Winjlen enjewekjelt es, un en eene Kjrebb licht.  Dan stunden bie dän eenen Enjel plazlich een grootet Schoof Enjel un lowden Gott un säden:  Lot Gott em hechsten Himmel Iea kjrieen, un de Menschen opp de Ieed Fräd, dee, aun dee hee sien Jefaulen haft.”
 
 
    Wienachten es eene besondre Tiet em Joa fa Kjristen, wiels Menschen opp de gaunze Welt loten aules ligjen fa een Stoot un denkjen aun daut baste Jeschenkj waut de Menschheit jeemols jekjräajen haft, un daut es Jesus Christus.  Gott, en siene Leew, schekjt sienen eensjen Sän rauf, toom jebuaren senn aus een Mensch, un fa ons läwen un stoawen, daut wie kjenn seelich woaren.
Wie läsen hia vondoag daut een Maun, Josef von Nazaret, must no Betlehem reisen, wiels sien Staumvoda wia Kjennich David, un de Kjeisa to dee Tiet wull aule Menschen en sien Rikj talen un em Taksrejista enschriewen.  Gott haud aul lang verhäa jesajcht daut de Christus sull en Betlehem jebuaren woaren en Micha 5:1, un nu derch dit daut de Kjeisa wull Menschen talen kjeem daut soo romm daut Jesus wudd doa en Betlehem jebuaren woaren.  Gott kaun krakjt dee Dinja brucken waut schlajcht loten, toom sien Well erfellen.  Wie seenen dit en de Oolen Testament, en de Jeschicht von Josef en Ägipten, en 1 Mose 37, un wieda en Kapitel 39-46.  Gott es soo groot un stoakj, daut maurajcht wan schlajchtet passieet, hee kaun dan noch emma daut doonen waut hee well.
      Well wie een bät kjikjen no woo daut wia fa Maria un Josef.  See kjeemen von eene Staut waut heet Nazaret, un musten no Betlehem reisen toom sikj talen loten.  Wie läsen en de Schreft daut Maria wia schwanga derch de Krauft von de Heilje Jeist.  Daut sajcht soo aus dit:  “De Enjel säd:  De Heilje Jeist woat äwa die komen, un dän Aulahechsten siene Krauft woat aus een Schauten äwa die komen; doawäajen woat dee Heilja, dee von die jebuaren woaren saul, Gott sien Sän jenant woaren,” (Lukas 1:35).  Een Enjel wort jeschekjt toom Maria sajen, daut see wudd een Kjint haben, wäa Gott sien Sän wudd sennen, oba see wia noch nich befriet.  Daut wia ne Schaund toom schwanga sennen onen befriet to sennen, un dit es wuarom Josef wull sikj em stellen von ar looss sajen, wiels hee wia fromm un wull ar nich toschaund brinjen.  Oba Gott schekjt een Enjel no am en een Droom, un säd am daut hee sull sikj nich enjsten toom sikj met Maria befrieen, un ar no am to nämen, wiels äa Kjint wia vom Heiljen Jeist.  Dit finj wie en Matäus 1:18-25.
      Josef un Maria wieren beid jehuarsom, un deeden soo aus an wort jesajcht, un derch äa jehuarsom sennen kjeem ons Heilant to Welt.  Jesus, Gott sien Sän, wäa vom Aunfank aun haud Krauft un Iea onen Enj, leet sikj to een kjlienet Kjint woaren, toom een jerajchta Läwen fieren aus een Mensch, un stoawen fa ons, wiels Gott haft soone groote Leew fa ons daut hee wull ons nich vedaumen.  Jesus kjeem to Welt soo daut hee ons kunn raden, un wan wie am aunnämen aus Har, doonen Busse fa onse Sinden, un froagen no Vejäwunk, dan woat hee onse Schult nich jäajen ons talen, wiels Jesus betold de Schult aum Kjriez.  Dan kjenn wie eewjet Läwen haben derch am, wiels hee stunt uk opp vom Grauf, un jewonn jäajen dän Doot.  De Wienachts Jeschicht es mau daut Aunfank von de Jeschicht;  Wienachten es daut ieeschte Poat von onse Erleesunk, un mucht Gott de Iea kjrieen fa waut hee jedonen haft.