Gott es Ons Schutz

Toom Läsen:  Psalm 5
          "Eent von David siene Psalmen, met Fleetenspell väatosinjen.  Oo Har, horch no miene Wieed un moakj doaropp waut ekj saj!  Horch, mien Gott un Kjennich, woo ekj om Help schrie.  Ekj kom no die em Jebäd.  Zemorjes hieescht du miene Stemm; doawäajen laj ekj die miene Sach väa un räakjen met eene Auntwuat, wan de Sonn oppjeit.  Du best nich een Gott däm de Gottloosichkjeit jefelt; de Sinda kjennen ver die nich bestonen.  De stolte kjennen nich en diene Jäajenwuat stonen; du vestatst aule Sinda.  De Läajna brinjst du om.  De blootdarschtje un veleidende Menschen kaun de Har nich vedroagen.  Ekj doaf derch diene truhoatje Leew en dien Hus nenn komen un die en Ieaforcht ver dienen heiljen Tempel aunbäden.  Har, leid mie en diene Jerajchtichkjeit, om miene Fiend äat haulwen.  Moak dienen Wajch ver mie jlikj.  Dee räden nich een Wuat Woarheit, ennalich sent see enjestalt opp en de Grunt brinjen.  Äare Frät es soo äakjlich aus een opnet Grauf, un see heichlen met de Tung.  Spräakj an schuldich, Gott daut see derch äa Väanämen tofaul komen.  Schmiet dee met aul äare Äwaträdungen toop rut, wiels dee sent die wadaspanstich.  Oba lot dee sikj freien, dee äa vetruen opp die saten.  Lot dee emma met Freid sinjen, wiels de helst an secha.  Lot dee sikj en die freien, dee dienen Nomen jieren haben, wiels secha säajenst du, Har, de jerajchte.  Du nemst diene Jnod gaunz om an, soo aus een Schilt."
 
            Eene Froag waut wie ons selfst aule wesset Tiet motten froagen es dit:  Hab ekj Leew fa Gott?  Frei ekj mie met daut waut Gott Iea brinjt?  Ooda Läw ekj blooss toom mie selfst Schaftich moaken?  Wie motten ons gaunz opp Gott veloten, un blooss opp am.  Hee es een sechra Schutz waut ons kaun bewoaren von aule Trubbel en dise Welt.  Wan wie ons nich opp am veloten, woo bliewen wie dan stonen?  Wie kjennen nich sajen daut wie ons opp am veloten wan wie fa ons selfst läwen.
            Een Schutz es daut waut eenem von Schoden bewoat.  Wan wie een vetruen haben opp Gott, un ons opp am gaunz veloten, dan es hee ons Schutz.  Hee es dan eene sechre Städ fa ons.  Hee bewoat ons von jieda Storm waut kjemt, un jieda Trubbel waut vesieekjt toom ons moaken twiewlen.  Wie motten no am ranen wan de Storm opp kjemt, krakjt soo aus wie nom Hus ranen waut daut Räajent.  Blooss en am woa wie Ru finjen, un Troost, un Moot fa onse Seelen.
            Ekj well junt oba nich sajen daut wie niemols woaren derch schwoare Tieden gonen.  Jieda Mensch haft Trubbel opp dise Ieed.  Gott woat nich blooss siene Haunt utstrakjen un aul onse Trubbels wajch nämen; wan hee daut deed, dan wudd hee nich een Schutz sennen fa ons, wäajen dan fält ons niemols too beschutzen!  Wie motten aula Lieden opp dise Welt, un de Schreft sajcht ons wie aus Kjristen sellen ons freien doatoo.  "Miene Breeda, nämt daut met Freiden aun, wan jie opp veschiedne Wäaj jeprooft un vesocht woaren.  Doaderch daut jun Gloowen en de Vesieekjungen bestonen blift, lia jie jeduldich sennen.  Daut derw jie weeten," (Jakobus 1:2-3).  Ons Gloowen woat jestoakt wan wie derch schwoare Tieden gonen; un Gott es noch Stoakja aus irjent Trubbel.  Wie kjennen ons freien en daut waut Gott Iea brinjt, soogoa wan daut schwoa es fa ons; Gott woat jeieet wan wie am vetruen en schwoare Tieden.  Dit es wuarom Jeremia sajcht, "Däm Harn siene Leew es truhoatich, doa es kjeen Enj von woo jenstich hee es; soo es hee jieda Morjen vom nieen.  Daut es groosoatich, woo eena sikj opp die veloten kaun.  Ekj saj met mien gaunzet Hoat:  De Har es waut mie fält, ekj lua no waut hee doonen woat.  De Har es däm goot, dee no sienen Wajch luat; däm, dee no am frajcht.  Daut es daut goot wieet, stell fa däm Harn un siene Help to luaren," (Kloagleeda 3:22-26).  Dit es waut wie aus Kjristen sullen doonen wan wie derch Trubbel gonen.  Wie motten lieren toom ons opp Gott veloten en de schwanste Tieden.  Gott es Har äwa de gaunze Welt, un de gaunze Himmel; well wie ons veloten opp am, wiels hee es Majchtich.